Η ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΟΥΩΡΡΕΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΝ ΤΟΥ ΤΖΩΝ Φ. ΚΕΝΝΕΝΤΥ

Σκληρόδετο/Πανόδετο.
Χρυσοτυπία στο εξώφυλλο και στην ράχη.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Πολύ καλή κατάσταση.
 
ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΕΝΝΕΝΤΥ
Η ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΟΥΩΡΡΕΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΝ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΖΩΝ Φ. ΚΕΝΝΕΝΤΥ
 
Εκδόσεις: ΣΕΙΡΙΟΣ
Τόπος εκδόσεως: ΑΘΗΝΑΙ
Έτος εκδόσεως: χ.χ. -δεκαετία 1960-
Σελίδες: 438
Διαστάσεις: 25 χ 18
 
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΣΚΙΑΓΡΑΦΙΑ ΕΝΟΣ ΓΕΝΝΑΙΟΥ
Η ΣΥΝΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΙΣ ΚΑΙ ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ
ΟΙ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΗΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΤΕΞΑΣ
Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ
ΚΡΑΤΗΣΙΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΣΒΑΛΝΤ
ΕΡΕΥΝΑ ΠΕΡΙ ΠΙΘΑΝΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ
ΛΗ ΧΑΡΒΕΫ ΟΣΒΑΛΝΤ: ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΑ ΚΙΝΗΤΡΑ
Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ
---
Η Προεδρική Επιτροπή για την Δολοφονία του Προέδρου Τζον Φ. Κένεντι, ανεπίσημα γνωστή ως Επιτροπή Γουώρεν, συστήθηκε από τον αμερικανό πρόεδρο Λίντον Τζόνσον, με το Προεδρικό διάταγμα 11130 στις 29 Νοεμβρίου 1963, με σκοπό να ερευνήσει την δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι που πραγματοποιήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1963, στο Ντάλας του Τέξας.
Το τελικό πόρισμα έκτασης 888 σελίδων της Επιτροπής Γουώρεν παρουσιάστηκε στον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον στις 24 Σεπτεμβρίου 1964 και δόθηκε στην δημοσιότητα τρεις μέρες αργότερα. Το συμπέρασμα της Επιτροπής, βάσει των στοιχείων που βρέθηκαν, αλλά και όλων των αυτοπτών μαρτύρων που εξετάστηκαν, ήταν ότι ο δολοφόνος του Τζον Φ. Κένεντι, Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ, έδρασε μόνος του, χωρίς να υπάρχει κάποιο αποδεικτικό στοιχείο που να αποδεικνύει την ύπαρξη κάποιου συνεργού στην δολοφονία του προέδρου. Επίσης το πόρισμα της Επιτροπής συμπέρανε ότι και ο Τζακ Ρούμπι έδρασε και αυτός μόνος του όταν δολοφόνησε τον Όσβαλντ δύο μέρες αργότερα, στις 24 Νοεμβρίου.
Η Επιτροπή πήρε την ανεπίσημη ονομασία της, "Η Επιτροπή Γουώρεν" από τον πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ Ερλ Γουώρεν, που ο Λίντον Τζόνσον διόρισε επικεφαλής της Επιτροπής. Σύμφωνα με τα δημοσιευμένα πρακτικά των τηλεφωνικών συνομιλιών του προέδρου Τζόνσον, κάποιοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι εξέφρασαν την αντίθεσή τους στη δημιουργία μιας τέτοιας Επιτροπής, και αρκετά μέλη της Επιτροπής Γουώρεν έλαβαν μέρος απρόθυμα. Μία από τις κύριες επιφυλάξεις τους, ήταν ότι η Επιτροπή θα δημιουργούσε τελικά περισσότερη διαμάχη απ'ότι συναίνεση.