ΓΥΝΑΙΚΕΣ - Τσαρλς Μπουκόβσκι

Βιβλίο με μαλακά εξώφυλλα.
Εξώφυλλα με αυτιά.
Δημοτική γλώσσα, μονοτονικό σύστημα.
Ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα.
Πολύ καλή κατάσταση. Αμεταχείριστο.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Συγγραφέας: ΤΣΑΡΛΣ ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ
Μετάφραση: ΓΙΩΡΓΟΣ-ΙΚΑΡΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗΣ
Εκδόσεις: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Έτος εκδόσεως: 2013
Σελίδες: 480
Διαστάσεις: 21 Χ 14
---
Οι γυναίκες είναι ένα μυθιστόρημα του 1978 γραμμένο από τον Τσαρλς Μπουκόφσκι, με πρωταγωνιστή τον ημι-αυτοβιογραφικό χαρακτήρα του Χένρι Τσίνασκι. Σε αντίθεση με το Factotum, το Post Office και το Ham on Rye, το Women επικεντρώνεται στη μετέπειτα ζωή του Chinaski, ως διάσημου ποιητή και συγγραφέα, όχι ως ενός μεθύστακα περιθωριακού. Παρουσιάζει, ωστόσο, το ίδιο σταθερό γαϊτανάκι γυναικών με τις οποίες ο Chinaski βρίσκει μόνο προσωρινή ικανοποίηση.
 
Ο άσημος συγγραφέας και αμετανόητα αλκοολικός Χένρι Τσινάσκι γεννήθηκε για να επιβιώνει. Ύστερα από χρόνια στο περιθώριο, σε αδιέξοδες δουλειές και σε άθλια διαμερίσματα, αναγνωρίζεται επιτέλους ως ποιητής. Στα πενήντα του λοιπόν γλεντά την ξαφνική του δόξα σαν ροκ σταρ, μεθώντας τριακόσιες μέρες τον χρόνο και επιτυγχάνοντας σεξουαλικές επιδόσεις που θα ζήλευε και ο Καζανόβα.
Οι Γυναίκες είναι μια αχαλίνωτη καταγραφή της ζωής στο κόκκινο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
 
Ο Χένρι Τσαρλς Μπουκόβσκι (1920 — 1994) ήταν Γερμανός-Αμερικανός ποιητής και συγγραφέας, που έζησε κυρίως στο Λος Άντζελες. Έγραψε πάνω από 50 βιβλία, καθώς και πολλά μικρότερα κομμάτια, και έχει αναγνωριστεί ως πολύ σημαντικός για το είδος του, ενώ συχνά αναφέρεται από πολλούς συγγραφείς και ποιητές ως μεγάλη επιρροή.
Τα έργα του Τσαρλς Μπουκόβσκι είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία αυτοβιογραφικά, αν και ακόμη κι αυτά, περιέχουν αρκετά φανταστικά στοιχεία. Έχοντας ζήσει περίπου μια δεκαετία στο περιθώριο, μέσα από απορία, αλκοολισμό και συνεχείς καβγάδες, συνέλεξε ένα τεράστιο ποσό εμπειριών, τις οποίες και άρχισε να αποτυπώνει σιγά σιγά στα γραπτά του. Η φιγούρα του πατέρα του φαίνεται πως τον καταδιώκει συνεχώς, αποτυπώνοντας άλλοτε μίσος και αηδία προς το πρόσωπό του, κι άλλοτε μια ανθρώπινη κατανόηση, αναγνωρίζοντας τις συνθήκες που δημιούργησαν την προσωπικότητα του πατέρα του.
Η εγκατάλειψη, ο πόνος, η φτώχεια, η απελπισία, εκφράζονται όλα μέσω των πρώιμων έργων του Μπουκόβσκι. Οι άνθρωποι που καταστράφηκαν επειδή δεν τους δόθηκε μια ευκαιρία, ή επειδή απλά δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι καλύτερο στις ζωές τους. Αλκοολικοί, άστεγοι, πόρνες, άνθρωποι που ζουν την κάθε στιγμή, χωρίς να περιμένουν τίποτα από το αύριο. Ο Μπουκόβσκι κατάφερε να διεισδύσει στις ψυχές αυτών των ανθρώπων, και να παρουσιάσει τα ταλέντα τους, τις προσωπικότητές τους, την ανθρωπιά τους. Με τρόπο λυρικό και όχι επιθετικό, κατακρίνει τους πολιτικούς, τους στρατιωτικούς και τον πόλεμο, το αμερικάνικο όνειρο και ολόκληρη την κοινωνία. Μετά τη σχετική αναγνώρισή του και την εξέλιξη της κοινωνικής του κατάστασης, ο Μπουκόβσκι αλλάζει λίγο και τη θεματολογία του. Παύει να μιλά μόνο για ιστορίες χαμένων ανθρώπων. Συναναστρεφόμενος με διαφορετικούς ανθρώπους, διανθίζει τα έργα του με σαρκαστικά σχόλια για την καινούρια του ζωή, ωριμάζοντας και μαλακώνοντας λίγο το ύφος του.
Από τη στιγμή του θανάτου του, ο Μπουκόβσκι έχει γίνει θέμα πάμπολλων άρθρων κριτικής απέναντι στη ζωή και το έργο του. Αν και αγαπήθηκε από πολλούς απλούς ανθρώπους και έγινε σύμβολο για ανθρώπους με ανικανότητες ή προβλήματα αλκοολισμού, οι ακαδημαϊκοί κριτικοί έχουν δώσει ελάχιστη σημασία στα γραπτά του. Θεωρείται όμως από πολλούς ως ένας πολύ σπουδαίος ποιητής, με μεγάλη επιρροή και πατέρας του κινήματος του βρώμικου ρεαλισμού. Οι Ζαν Ζενέ (Jean Genet) και Ζαν-Πωλ Σαρτρ (Jean-Paul Sartre) τον είχαν χαρακτηρίσει ως τoν "μεγαλύτερο ποιητή" της Αμερικής.