ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ - Αντώνης Σαμαράκης

Βιβλίο με μαλακά εξώφυλλα.
Εξώφυλλα με αυτιά.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πολύ καλή κατάσταση. Αμεταχείριστο.
Συλλογή διηγημάτων.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ
Συγγραφέας: ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ
Εκδόσεις: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ
Έτος εκδόσεως: 1981
Αριθμός σελίδων: 72
Διαστάσεις: 21x14
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Ξανθός ιππότης
Η σαρξ
Το ποτάμι
Ο τοίχος
Σ' ένα συνοριακό σταθμό
Ο ήλιος έκαιγε πολύ...
Μια νύχτα...
Το ποδήλατο
"...Και ώραν 7.15 μ.μ."
Το σπίτι
Πολεμική ιστορία
Ζητείται ελπίς
---
"Η Καθημερινή" και "Πορφύρας" Κέρκυρας: "Ο Αντώνης Σαμαράκης είναι ένας γνήσιος αμφισβητίας, ροκανίζει τα ίδια τα θεμέλια της κακομοιριάς μιας υπανάπτυξης που κάνει τους πολίτες βήτα κατηγορίας να ζουν μέσα στην υποτέλεια του "συστήματος". Τα έργα του κονιορτοποίησαν τα ρεκόρ κάθε προηγούμενου στη χώρα μας μπέστ σέλλερ. Και η καθιέρωση του Σαμαράκη επιτεύχθηκε από τη βάση, όχι από την κορυφή. Και όσο κι αν ο Σαμαράκης υπήρξε, γενικώς, ολιγογράφος, η παρουσία του φαντάζει ογκολιθική. Ο Αντώνης Σαμαράκης έγινε απ' αρχής ο ευνοούμενος συγγραφέας των στερημένων, των υποπρονομιούχων που είδαν στα κείμενά του τον δικό τους καημό. Αυτό επικρότησαν. Δεν επρόκειτο για στρατευμένη λογοτεχνία. Μιλούσε απλούστατα ένας δικός τους. Που τους έλεγε με τον πιο απλό τρόπο, δίχως περίτεχνες λέξεις, δίχως "λογοτεχνικά" πασπαλίσματα, απλές και κατανοήσιμες ιστορίες. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
 
Ο Αντώνης Σαμαράκης (Αθήνα, 16 Αυγούστου 1919 – Πύλος Μεσσηνίας, 8 Αυγούστου 2003) ήταν Έλληνας πεζογράφος της μεταπολεμικής γενιάς, το έργο του οποίου είναι διεθνούς αναγνώρισης.
Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919. Μετά το απολυτήριο από το Β' Γυμνάσιο της Βαρβακείου Σχολής, σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής συμμετείχε στην εθνική αντίσταση.Το 1944 συνελήφθη από τους Ναζί και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά κατάφερε να αποδράσει. Το 1963 νυμφεύτηκε την Ελένη Κουρεμπανά.
Εργάσθηκε ως εμπειρογνώμων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών σε πολλές χώρες για κοινωνικά θέματα και το 1989 ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNICEF για τα παιδιά του κόσμου.
Η πρώτη του ουσιαστική εμφάνιση στον λογοτεχνικό χώρο γίνεται το 1954 με την έκδοση της συλλογής διηγημάτων Ζητείται ελπίς. Πρόκειται για έναν από τους περισσότερο μεταφρασμένους Έλληνες πεζογράφους, καθώς τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες.
Το έργο του Σαμαράκη έχει έντονο το στοιχείο της κοινωνικής καταγγελίας και αντικατοπτρίζει τις προσωπικές του ανησυχίες για το παρόν και το μέλλον της σύγχρονης κοινωνίας. Χρησιμοποίησε απλή γλώσσα και μη επιτηδευμένο ύφος και προσέγγισε τα θέματά του από μια έντονα ανθρωποκεντρική γωνία. Χαρακτηριζόταν από την αγάπη του για τους νέους. Δική του ιδέα ήταν η δημιουργία της Βουλής των Εφήβων, που οδήγησε στη διοργάνωση άτυπων συνεδριάσεων της Βουλής, όπου δίνεται ο λόγος σε νέους από όλη τη χώρα.
Ο Αντώνης Σαμαράκης έφυγε από τη ζωή στις 8 Αυγούστου του 2003. Σύμφωνα με επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητώv της Ιατρικής.