top of page
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ - ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑ

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ - ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑ

Σκληρόδετο βιβλίο.

Χρυσοτυπίες στο εξώφυλλο.

Καθαρεύουσα γλώσσα.

Άριστη κατάσταση. Αμεταχείριστο.

Βιβλίο φιλοσοφίας.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ - ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑ

Συγγραφέας: ΠΛΑΤΩΝ

Μετάφρασις: ΝΙΚ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΟΥ

Εκδότης: ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ

Τόπος εκδόσεως: ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ

Έτος εκδόσεως: χ. χ.

Σελίδες: λα' + 80 + 67

Διαστάσεις: 23Χ16

---

Ο Πλάτων (Αρχαία Αθήνα, 427 π.Χ. – Αρχαία Αθήνα, 347 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την Αθήνα, ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη. Το έργο του, που με τη μορφή φιλοσοφικών διαλόγων έχει σωθεί ολόκληρο (του αποδίδονται ακόμα και μερικά νόθα έργα),· άσκησε τεράστια επιρροή στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και γενικότερα στη δυτική φιλοσοφική παράδοση μέχρι και σήμερα. Κύριος οικοδόμος της φιλοσοφίας, οδηγητής είτε προάγγελος μεταγενεστέρων προβάσεών της, εμπνευστής άμεσα ή έμμεσα των σπουδαιότερων κοινωνικοπολιτικών οραματισμών.

Ο Πλάτων, μεταξύ άλλων, έγραψε την Απολογία του Σωκράτους, η οποία θεωρείται ως μια σχετικά ακριβής καταγραφή της απολογίας του Σωκράτη στη δίκη που τον καταδίκασε σε θάνατο, το Συμπόσιο όπου μιλά για τη φύση του έρωτα, τον «Πρωταγόρα» όπου μεταξύ άλλων θεμελιώνεται θεωρητικά η αρχή της «πρόληψης» που δεν λαμβάνει την ποινή ως απολύτως «ανταποδοτική» τον Παρμενίδη και τον Θεαίτητο, όπου θεμελιώνει την αντικειμενικότητα του λόγου και της ιδέας, ενώ σε δύο μακρούς διαλόγους, την Πολιτεία και τους Νόμους περιέγραψε μια ιδανική πολιτεία, μια κοινωνία τριών τάξεων: (α) οι ολίγοι, ηγεμόνες - βασιλείς, (β) οι επίκουροι, μια κάστα πολεμιστών, (γ) το πλήθος των ελεύθερων πολιτών που δεν έχει καμία πρόσβαση στην εξουσία. Οι ολίγοι, με αρετή τη σοφία - λογική, και οι επίκουροι, με αρετή τη γενναιότητα - βούληση, εξουσιάζουν τα πάθη του πλήθους.

Στον 20ο αιώνα ο φιλόσοφος Καρλ Πόππερ κατέκρινε την ιδανική πολιτεία του Πλάτωνα ως ένα ολοκληρωτικό μόρφωμα. Κάτι τέτοιο δεν είναι κοινώς αποδεκτό, αφού ο Πλάτων δίνει βαρύτητα στην παιδαγωγική αξία του έργου και όχι στην πρακτική. Πολλοί αναλυτές μάλιστα, περιγράφουν τις ιδέες του Πλάτωνα που προωθούν την ομαδική κοινωνική ευδαιμονία, ως απόλυτα δημοκρατικές και άλλοι θεωρούν ότι ενέπνευσε τον Καρλ Μαρξ. Ο Πλάτων περιέγραφε μια ιδανική - ουτοπική κοινωνία, όπου θα είναι ξεκάθαρο ποιοι είναι οι άξιοι να κυβερνήσουν και να πολεμήσουν. Αυτό είναι σαφέστατα αδύνατο σε μια πραγματική κοινωνία, κάτι που ήταν σίγουρα γνωστό στον Πλάτωνα, του οποίου το έργο ήταν φιλοσοφικό και θεωρητικό και όχι πρόταση διακυβέρνησης.

Το σύνολο του έργου του, συχνά τον κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών με τη μεγαλύτερη επιρροή, μαζί με τον δάσκαλο του, Σωκράτη, και τον μαθητή του, Αριστοτέλη.

Ο πλατωνισμός επιβίωσε υπογείως καθ' όλον τον Μεσαίωνα, κρυμμένος σε μυστηριακά ρεύματα, έως ότου οι πρωτότυπες ιδέες του ήλθαν και πάλι στο φως και σχολιάστηκαν κατά την Αναγέννηση. Έτσι ούτε η νεότερη φιλοσοφική σκέψη έμεινε ανεπηρέαστη από αυτόν. Τα διάφορα φιλοσοφικά συστήματα ή προσπαθούν να ανατρέψουν τις ιδέες του ή οικοδομούνται πάνω σ' αυτές εκσυγχρονίζοντάς τες.

 

Το Συμπόσιο είναι ένας από τους Σωκρατικούς διαλόγους του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Πλάτωνα, μαθητή του Σωκράτη. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους του συγγραφέα και ένα από τα ωραιότερα δημιουργήματα της αρχαίας λογοτεχνίας. Ο χρόνος συγγραφής του τοποθετείται μετά το έτος 385 π.Χ. από όλους εκείνους οι οποίοι σχετίζουν όσα λέγονται για το σκόρπισμα των Μαντινιέων σε χωριά.

Το έργο θα μπορούσε να χωριστεί σε τρία αυτοτελή μέρη:

  • στο πρώτο μέρος περιλαμβάνεται η εισαγωγή και οι πέντε λόγοι Περί έρωτος
  • στο δεύτερο ο λόγος του Σωκράτη και
  • στο τρίτο η είσοδος και ο λόγος του Αλκιβιάδη.

Στο μεταξύ, πριν από τα τρία μέρη, προηγείται ένας πρόλογος σε μορφή διαλόγου ανάμεσα στον Απολλόδωρο και μερικούς φίλους του, στους οποίους ο συγγραφέας εσκεμμένα δεν προσδίδει κάποιο χαρακτηριστικό γνώρισμα, παρά μόνο πως είναι πλούσιοι και συνεπώς όχι επαγγελματίες διανοούμενοι. Από αυτούς μιλάει μόνο ένας, επίσης ανώνυμος, ο οποίος παρακινεί τον Απολλόδωρο να διηγηθεί τις συζητήσεις περί έρωτος που είχαν γίνει στο συμπόσιο του Αγάθωνα με την ευκαιρία της νίκης του στους δραματικούς αγώνες των Ληναίων του 416 π.Χ..

 

Η Απολογία Σωκράτους είναι σύγγραμμα του Πλάτωνα, το οποίο πιθανότατα γράφτηκε το 397 π.Χ. ή 396 π.Χ. Είναι μοναδικό μη διαλογικό έργο του Πλάτωνα, αλλά και το μόνο έργο στο οποίο ο Πλάτων αναφέρει ότι ήταν παρών στο γεγονός το οποίο αφηγείται και μάλιστα δύο φορές. Αυτό οπωσδήποτε ενισχύει τη θεωρία του ιστορικού χαρακτήρα της Απολογίας με τη σημασία ότι θα ήταν τελείως ατυχές να βάλει τον Σωκράτη να μιλήσει με τρόπο που δεν τον χαρακτηρίζει. Σε αντίθεση με τον Ξενοφώντα, ο Πλάτωνας ποτέ δεν τοποθετεί τον εαυτό του ως παρόντα στα έργα του, ούτε ρητά διεκδικεί ιστορική ακρίβεια για αυτά. Αρκετοί σχολιαστές, μεταξύ των οποίων ο Meyer εντοπίζουν σαφείς ομοιότητες ανάμεσα στην Απολογία και την Υπέρ Παλαμήδους Απολογία του Γοργία όπως και ο Galogero Guido.

30,00 € Κανονική τιμή
24,00 €Τιμή Έκπτωσης

Σχετικά προϊόντα

bottom of page