ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΝ - Αθανάσιος Σ. Φραγκόπουλος (θεολόγος)

Σκληρόδετο βιβλίο.
Λόγια γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Εικονογραφημένο.
Πολύ καλή κατάσταση. Ελάχιστες υπογραμμίσεις και σημειώσεις με μολύβι.
Βιβλίο θεολογίας.
ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΝ 
(αι Δεσποτικαί εορταί Χριστούγεννα - Περιτομή - Θεοφάνεια -Υπαπαντή)
Συγγραφέας: Αθανάσιος Σ. Φραγκόπουλος (θεολόγος)
Εκδόσεις: Αδελφότης Θεολόγων "Ο Σωτήρ"
Έτος εκδόσεως: 1990
Σελίδες: 335
Διαστάσεις: 24 × 16
---
Περιγραφή
Δώδεκα εορτάσιμες ημέρες. Πρώτη, η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, τελευταία, η εξίσου μεγάλη εορτή των Θεοφανίων. Ανάμεσα στις δυο αυτές μεγάλες εορτές, έχουμε την μεθέορτο περίοδο των Χριστουγέννων μέχρι την 31η Δεκεμβρίου. Ακολουθεί την 1η Ιανουαρίου η δεσποτική εορτή της περιτομής του Κυρίου και η μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου. Από της 2 Ιανουαρίου μέχρι της 5 έχουμε τετραήμερα προεόρτια των Θεοφανίων και στις 6 τα Άγια Θεοφάνια.
Το βιβλίο αυτό περιέχει τους ύμνους, τα τροπάρια αλλά και τα αναγνώσματα που ακούμε στην αγία μας Εκκλησία τις ημέρες αυτές, συνοδευόμενα από σύντομες αναλύσεις.
 
Ο Αθανάσιος Φραγκόπουλος γεννήθηκε το 1904 στις Κυδωνιές, την εύανδρη και ελληνικότατη πόλη της Μικράς Ασίας. Ήταν τέκνο πολύτεκνης και ευσεβούς οικογένειας. Από την παιδική του ηλικία γνώρισε τον πόνο και συμμερίστηκε την πολλή θλίψη του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Έγινε τέσσερις φορές πρόσφυγας στη ζωή του. Τις δυο στα βάθη της Τουρκίας, η οποία πάντοτε σκληρά και απάνθρωπα δίωκε τους Χριστιανούς. Την τρίτη στη μητέρα Ελλάδα, η οποία τραυματισμένη και κατεστραμμένη άνοιγε τις αγκάλες της για να υποδεχθεί τα αιμόφυρτα και ημιθανή παιδιά της. Και βρήκε όντως αγκάλες ανοιχτές ο έφηβος πρόσφυγας Αθανάσιος Φραγκόπουλος. Ήταν οι άνθρωποι που είχαν τραφεί με το Ευαγγελικό μάννα. Οι πιστοί αυτοί Χριστιανοί της Αιτωλοακαρνανίας γνώρισαν τον μαθητή Αθανάσιο προς την ομάδα του π. Ευσεβίου Ματθοπούλου. Έτσι, παραδόθηκε ο νεαρός Αθανάσιος στην Αδελφότητα, για να εξελιχθεί σε εργάτη δόκιμο του Ευαγγελίου, του οποίου την θέρμη και τη στοργή και την δύναμη του λόγου γνώρισε όλη η Ελλάδα από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη.
Άσκησε το έργο του ιεροκήρυκα και κατηχητή πρώτα στη Νάουσα και ευθύς αμέσως στα Ιωάννινα. Κατόπιν στα Χανιά και το Ηράκλειο της Κρήτης. Μετά τον πόλεμο εργάστηκε το ίδιο έργο στην Έδεσσα και τελικά στη Θεσσαλονίκη, από την οποία το 1956 επέστρεψε στην πρωτεύουσα.
Εάν ήθελε κανείς να χαρακτηρίσει τον μακαριστό Αθανάσιο, θα τον ονόμαζε όχι τυπικά και κατά συνθήκην, αλλά ουσιαστικά ιεροκήρυκα. Ήταν φύση έντονα συναισθηματική. Αγαπούσε ο Αθανάσιος Φραγκόπουλος με όλη του την ψυχή και τη δύναμη την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Από την παιδική του ηλικία ζούσε στον ναό του Κυρίου. Ήταν νεωκόρος. Αγαπούσε την ευπρέπεια του οίκου του Κυρίου. Αγαπούσε τις παραδόσεις της Εκκλησίας μας, τις ακολουθίες της, τις νηστείες της, τη λατρεία της, τους τύπους και πρωτίστως τα δόγματα και την πίστη της. Τα βιβλία του -διακρίθηκε και ως συγγραφέας, παρά το βάρος των πολλών του απασχολήσεων- είναι αφιερωμένα στην πίστη και τη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας. “Η Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας – Λαϊκή Δογματική” είναι το ουσιαστικότερο έργο του, το οποίο μεταφράστηκε και στα αγγλικά. Τα υπόλοιπα είναι Κυριακοδρόμια ή υπομνήματα “εις Δεσποτικάς και Θεομητορικάς εορτάς”, “εις το κατανυκτικώτατον Τριώδιον”, “εις την Αγίαν και Μεγάλην Τεσσαρακοστήν”, “εις την Αγίαν και Μεγάλην Εβδομάδα”, “εις το κοσμοχαρμόσυνον Πεντηκοστάριον”, εις το “Δεκαπενταύγουστον”. Ήταν ιεροκήρυκας με χάρισμα ρητορικό. Ήταν ιεροκήρυκας με φωνή βροντώδη και ισχυρή και διαρκώς κήρυττε τον Χριστό και την Εκκλησία του Χριστού.
Απεβίωσε το 1977.