ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ) - Αδέλας Β. Ουγκώ
Σκληρόδετο βιβλίο.
Χρυσοτυπίες στο εξώφυλλο και στην ράχη.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Περιέχει τα αυθεντικά εξώφυλλα της χαρτόδετης έκδοσης [φωτο].
Πολύ καλή κατάσταση.
ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ
(ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ)
Συγγραφέας: ΑΔΕΛΑ Β. ΟΥΓΚΩ
Λογοτεχνική απόδοσις: ΤΑΚΗ ΜΠΑΡΛΑ
Εκδόσεις: ΡΟΜΑΝΤΣΟ
Έτος εκδόσεως: 1955
Σελίδες: 350
Διαστάσεις: 22 Χ 15
---
Η Adèle Hugo (1830 – 1915) ήταν το πέμπτο και μικρότερο παιδί του Γάλλου συγγραφέα Βίκτορ Ουγκώ. Είναι κυρίως γνωστή για την ανάπτυξη σχιζοφρένειας ως νεαρή γυναίκα, η οποία οδήγησε σε μια ρομαντική εμμονή με έναν Βρετανό αξιωματικό του στρατού που την απέρριψε. Η ιστορία της έχει διαδραματισθεί σε ταινίες και βιβλία, όπως η ταινία του François Truffaut του 1975 The Story of Adèle H.
Η Adèle Hugo μεγάλωσε σε ένα καλλιεργημένο, πλούσιο σπίτι στο Παρίσι, το μικρότερο παιδί της Adèle (το γένος Foucher) και του Victor Hugo, του πιο διάσημου συγγραφέα της Γαλλίας. Η Adèle απολάμβανε το πιάνο και ήταν γνωστή για την ομορφιά της και τα μακριά σκούρα μαλλιά της. Πόζαρε για πορτρέτα πολλών γνωστών Παριζιάνων καλλιτεχνών. Το 1851, η οικογένεια Ουγκό μετακόμισε στο νησί Τζέρσεϊ μετά την αναγκαστική πολιτική εξορία του Βίκτορ Ουγκώ. Οι Ουγκώ παρέμειναν στα Channel Islands μέχρι το 1870. Στο Jersey, η Adèle συνάντησε τον Albert Pinson, το αντικείμενο της εμμονής της.
Τα σημάδια της ψυχικής ασθένειας έγιναν εμφανή στην Adèle το 1856. Η Adèle συνδέθηκε ρομαντικά με έναν αξιωματικό του βρετανικού στρατού, τον Albert Pinson. Πρότεινε γάμο στην Adèle το 1855, αλλά εκείνη τον απέρριψε. Η Adèle αργότερα άλλαξε γνώμη, θέλοντας να συμφιλιωθεί με τον Pinson, αλλά εκείνος αρνήθηκε να ασχοληθεί περαιτέρω με την Adèle. Ο Πίνσον συνέχισε τη στρατιωτική του σταδιοδρομία, και μετατέθηκε στο Sixteenth Foot Regiment στο Bedfordshire το 1856, όπου σπάνια έβλεπε την Adèle. Στη συνέχεια, ο Πίνσον πήγε στην Ιρλανδία το 1858, μετά την προαγωγή του σε υπολοχαγό, όπου παρέμεινε μέχρι το 1861.
Παρά την απόρριψη της Πίνσον, εκείνη συνέχισε να τον καταδιώκει. Ο Πίνσον ανέπτυξε τη φήμη ότι ζούσε μια «ζωή ακολασίας». Η Adèle τον ακολούθησε όταν βρισκόταν στο Χάλιφαξ της Νέας Σκωτίας του Καναδά το 1863. Η οικογένεια της Adèle ανησυχούσε για την κατάστασή της και προσπάθησε να εντοπίσει πού βρισκόταν με επιστολές:
Οι σύγχρονες αναφορές, που δόθηκαν από εκείνους που μπορεί να είχαν κάποια επαφή με την Adèle ή που τη γνώριζαν προσωπικά, προέρχονταν από τους δικηγόρους της κ. Motton και κ. Lenoir, τους γείτονές της, τον τοπικό σερίφη και τον ιδιοκτήτη ενός βιβλιοπωλείου από τον οποίο αγόρασε προμήθειες συγγραφής. Είναι από το έγγραφο που παρείχαν οι οικογένειες με τις οποίες ζούσε η Adèle, οι Saunders και οι Mottons, όπου έχουμε τις περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη ζωή της κατά τη διάρκεια αυτής της τριετίας. Η πιστή αλληλογραφία της κυρίας Σάντερς με τον Φρανσουά-Βίκτορ συγκεκριμένα, επέτρεψε στην οικογένεια Ουγκώ να ενημερώνεται για την υγεία, τις δραστηριότητες και τους επισκέπτες της Αντέλ. Η αλληλογραφία τους εκτείνεται όχι μόνο στον χρόνο κατά τον οποίο η Adèle ήταν ένοικος στο σπίτι των Saunders, αλλά και στον χρόνο που οδήγησε στην αναχώρησή της από το Halifax τον Δεκέμβριο του 1866, όταν διέμενε με την οικογένεια Motton δύο μίλια έξω από την πόλη.Το 1866, ο Πίνσον τοποθετήθηκε στα Μπαρμπάντος, το βρετανικό αποικιακό κέντρο στην περιοχή της Καραϊβικής. Εγκατέλειψε εντελώς την Adèle όταν έφυγε από τα Μπαρμπάντος το 1869. Η Adèle δεν βρήκε το δρόμο της επιστροφής στη Γαλλία μέχρι το 1872, και στο ενδιάμεσο, η οικογένεια Hugo δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει τις δραστηριότητές της.
Το μυστήριο της ζωής της Adèle στα Μπαρμπάντος μπορεί να αποκαλύφθηκε σε μια ανώνυμη επιστολή προς τον εκδότη - με την υπογραφή μόνο "P" - που δημοσιεύτηκε στη New-York Tribune στις 27 Μαΐου 1885. Ο επικεφαλής της καθολικής αποστολής στο Τρινιντάντ, Cathonoy, έδωσε παρόμοια περιγραφή της άθλιας κατάστασης της Adèle στα Μπαρμπάντος σε μια επιστολή της 8ης Σεπτεμβρίου 1885. Αφηγείται ένα περιστατικό όπου συνάντησε μια γυναίκα από τις Μπαρμπάντος αφρικανικής καταγωγής, την Madame Céline Alvarez Baa, η οποία ζήτησε να διεξαχθεί μία Λειτουργία για τον Βίκτορ Ουγκώ μετά την είδηση του θανάτου του συγγραφέα. Περίεργος να μάθει τον λόγο του ενδιαφέροντος της Μαντάμ Μπάα για τον Βίκτορ Ουγκώ, ο Καθονόι έκανε ερωτήσεις και έμαθε ότι η Μαντάμ Μπάα είχε δώσει καταφύγιο στην Αντέλ όταν εγκαταλείφθηκε στα Μπαρμπάντος, όπου ήταν γνωστή ως «Μαντάμ Πίνσον». Η Adèle είχε βρεθεί να περιφέρεται στους δρόμους, να μιλάει στον εαυτό της, αποκομμένη από το περιβάλλον της. Η κυρία Μπάα είχε πάρει την πρωτοβουλία να πάει την Αντέλ στην οικογένειά της στο Παρίσι. Η Adèle αφέθηκε τότε σε ιατρική περίθαλψη και ένας ευγνώμων Victor Hugo είχε αποζημιώσει τη Madame Baa για τα έξοδά της.
Η εμμονή της Adèle ήταν μια εκδήλωση ερωτομανίας. Μαζί με τα άλλα συμπτώματα της ψυχικής ασθένειας, συμπεριλαμβανομένων των παραισθήσεων, η κατάσταση της Adèle υποδηλώνει σχιζοφρένεια. Η ασθένεια εμφανίστηκε σε άλλα μέλη της οικογένειας Hugo. Ο αδερφός του Victor Hugo, Eugène, ήταν επίσης σχιζοφρενής. Τελικά την έστειλαν να ζήσει σε ψυχιατρικό ίδρυμα για τους εύπορους έξω από το Παρίσι. Έμεινε εκεί μέχρι τον θάνατό της. Από τα πέντε παιδιά του Victor Hugo, η Adèle ήταν η μόνη που έζησε μετά τον θάνατό του.
Πολλά από όσα είναι γνωστά για τη ζωή της Adèle και την αναζήτηση του Pinson προέρχονται από τα ημερολόγια και τις επιστολές της. Η Adèle κρατούσε ένα ημερολόγιο όσο ζούσε στο Jersey and Guernsey, το οποίο ονόμασε Journal de l'Exil (Ημερολόγιο της Εξορίας). Σταμάτησε να κρατά ημερολόγιο από τη στιγμή που έφτασε στα Μπαρμπάντος, λόγω της ψυχικής της επιδείνωσης.
