ΕΥΓΕΝΙΑ ΓΚΡΑΝΤΕ (1930) - Μπαλζάκ

Σκληρόδετο βιβλίο.
Ιδιωτική βιβλιοδεσία εποχής.
Ημι-πάνινη επένδυση. Εξώφυλλα με ταπετσαρίες εποχής και πάνινες άκρες.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Τίτλος αναγραμμένος με μαρκαδόρο στην ράχη από τον προκάτοχο.
Πολύ καλή κατάσταση. Εσωτερικό άθικτο. 
Μυθιστόρημα.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΓΚΡΑΝΤΕ
Συγγραφέας: HONORE DE BALZAC
Μετάφρασις: Κ. Θ. ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
Εκδόσεις: ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ "ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ" Α. Ε.
Τόπος εκδόσεως: ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
Έτος εκδόσεως: 1930
Σελίδες: 316
Διαστάσεις: 18 Χ 12,5
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΟΝΟΡΕ ΝΤΕ ΜΠΑΛΖΑΚ. ΚΡΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΕΣ
Ο ΞΑΔΕΡΦΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ
ΕΠΑΡΧΙΩΤΙΚΟΙ ΕΡΩΤΕΣ
ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΦΙΛΑΡΓΥΡΟΥ, ΕΡΩΤΙΚΟΙ ΟΡΚΟΙ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΚΑΗΜΟΙ
ΕΤΣ' ΕΙΝ' Ο ΚΟΣΜΟΣ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
---
Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ (1799 – 1850) ήταν Γάλλος λογοτέχνης του πρώτου μισού του 19ου αιώνα. Συγκαταλέγεται στους θεμελιωτές του ρεαλισμού στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία, ενώ θεωρείται και ένας από τους σημαντικότερους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών.
Έφερε εις πέρας ένα μνημειώδες έργο, την Ανθρώπινη Κωμωδία, μία συνεκτική συλλογή αρκετών μυθιστορημάτων που φιλοδοξούν να περιγράψουν σχεδόν εξαντλητικά τη γαλλική κοινωνία της εποχής του.
Ο Μπαλζάκ υπήρξε ένας από τους πολυγραφότερους συγγραφείς όλων των εποχών, δημιουργός 2.504 ηρώων μέσα από τα βιβλία του. Η μέθοδος εργασίας του παρουσιάζει επίσης αξιοσημείωτο ενδιαφέρον. Εργαζόταν περίπου 15 ώρες ημερησίως, καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες καφέ για να διατηρεί τη διαύγειά του. Κατά τη διαδικασία εκτύπωσης των έργων του στο τυπογραφείο, πραγματοποιούσε αλλεπάλληλες διορθώσεις ή ακόμα και αλλαγές.
Στο Παρίσι, πόλη 2.000.000 κατοίκων, δοκιμασμένη από αλλεπάλληλες πολιτικές και κοινωνικές ανακατατάξεις, η συγγραφή μπορούσε να προσφέρει χρήματα, δόξα, εξουσία. Στη γαλλική, πρώτη μεταξύ των γλωσσών, ενισχυμένη με το σφρίγος των νέων ιδεών του μετεπαναστατικού κόσμου, οι επιφυλλίδες είχαν απήχηση στο πλατύ κοινό. Χρειάστηκαν όμως αρκετά χρόνια ακατάβλητης προσπάθειας, γράφοντας μυθιστορήματα της σειράς χωρίς να υπογράφει ωσότου αγγίξει την επιτυχία. Στον σκληρό ανταγωνισμό, όπου όλα τα ρομαντικά θέματα είχαν αξιοποιηθεί, απέδωσε συστηματικά μια ολόκληρη κοινωνία, τους νόμους και τους αδυσώπητους μηχανισμούς της: χαρακτήρες από τον επιχειρηματικό, δημοσιογραφικό, καλλιτεχνικό κόσμο, άντρες και γυναίκες της αριστοκρατίας, παιδιά του δρόμου, παπάδες και γιατροί που εξομολογούν τις αμαρτίες του πνεύματος και της σάρκας, στη μεγαλούπολη ή στην επαρχία, διαπλέκονται μεταξύ τους σ' άπειρους συνδυασμούς, αναλώνουν καθένας τη ζωή του στην ένταση των παθών. Επί 20 χρόνια, ως τον αιφνίδιο θάνατό του στο αποκορύφωμα της δόξας του, έγραψε συνολικά 91 μυθιστορήματα, 30 νουβέλες, 5 θεατρικά έργα: άμεσα, επίκαιρα, αποτελεσματικά, έπεισαν τους αναγνώστες, που πολλαπλασίαζαν τις πωλήσεις των εφημερίδων. Κι όλα αυτά σε χρονικό διάστημα 25 περίπου ετών.
Τα θέματά του κρίθηκαν συχνά υπερβολικά, προσβλητικά για τα χρηστά ήθη: η απουσία του καλού φάνταζε περισσότερο ακόμη καθώς προέκυπτε άδηλα από τα γεγονότα. Για ένα διάστημα τα έργα του θεωρούνταν εμπορικά, ελαφρά κι υποδεέστερης σημασίας. Σήμερα θεωρείται ένας από τους μείζονες συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η Ανθρώπινη Κωμωδία, θεωρείται άξια εκπρόσωπος του λογοτεχνικού ρεαλισμού, βαθιά και με ζωντανά χρώματα τοιχογραφία, που περιγράφει ανθρώπινους χαρακτήρες κι αδυναμίες που ξεπερνούν την εποχή του. Πιστεύεται πως επέλεξε τον τίτλο του σε αντιδιαστολή με το έργο του Δάντη Θεία Κωμωδία.
 
Η Ευγενία Γκραντέ (Eugénie Grandet) είναι μυθιστόρημα του Γάλλου λογοτέχνη του 19ου αιώνα Ονορέ ντε Μπαλζάκ, δημοσιευμένο το 1833. Είναι μία ιστορία για τη φιλαργυρία και για τη δυστυχία που αυτή επιφέρει.
Το μυθιστόρημα ανήκει στην «Ανθρώπινη Κωμωδία», μια συνεκτική συλλογή αρκετών μυθιστορημάτων του Μπαλζάκ, που φιλοδοξούν να περιγράψουν σχεδόν εξαντλητικά τη γαλλική κοινωνία της εποχής του. Πιο συγκεκριμένα ανήκει στις «Σκηνές της επαρχιακής ζωής» του κύκλου «Σπουδές των ηθών» («Études de mœurs»). Το Ευγενία Γκραντέ θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα του συγγραφέα και αληθινό ορόσημο του γαλλικού ρεαλιστικού μυθιστορήματος. Ο Μπαλζάκ, με μεγάλη δεξιοτεχνία παρουσιάζει ανάγλυφα την αντίθεση των δύο βασικών προσώπων του μυθιστορήματος, του φιλάργυρου και αναξιοπρεπούς Φελίξ Γκραντέ και της πονεμένης Ευγενίας.
Ο μεγάλος Ρώσος λογοτέχνης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του μεταφράζοντας το Ευγενία Γκραντέ στη ρωσική γλώσσα το 1843.