Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ - Στρατής Μυριβήλης

Σκληρόδετο βιβλίο.
Φέρει κουβερτούρα.
Δημοτική γλώσσα, μονοτονικό σύστημα.
Άριστη κατάσταση.
Μυθιστόρημα.
Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ
Συγγραφέας: ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ
Εκδόσεις: ΤΟ ΒΗΜΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Έτος εκδόσεως: 2011
Σελίδες: 510
Διαστάσεις: 19 Χ 12
---
Ο Στράτης Μυριβήλης (πραγματικό ονοματεπώνυμο: Ευστράτιος Σταματόπουλος, 1890 – 1969) ήταν Έλληνας συγγραφέας, από τους σημαντικότερους πεζογράφους της Γενιάς του '30.
Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1915, με τα διηγήματα Κόκκινες ιστορίες. Η πρώτη περίοδος του έργου του είναι εμπνευσμένη από το παρόν ή το άμεσο παρελθόν, τη ζωή στη Μυτιλήνη και κυρίως τις εμπειρίες του από τον πόλεμο. Αποκορύφωση της έκφρασης του αντιπολεμικού πνεύματος είναι το μυθιστόρημα Η ζωή εν τάφω (1924). Αυτή η περίοδος ολοκληρώνεται το 1932 με το μυθιστόρημα Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια, βιβλίο που λογοκρίθηκε από το καθεστώς του Μεταξά.
Κατά τη δεύτερη περίοδο στράφηκε στο παρελθόν και τις αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία. Τα έργα της περιόδου είναι οι νουβέλες Ο Βασίλης ο Αρβανίτης (1943), Τα παγανά (1945), Ο Παν (1946), το μυθιστόρημα Η Παναγιά η Γοργόνα (1949) και οι συλλογές διηγημάτων Το πράσινο βιβλίο (1935), Το γαλάζιο βιβλίο (1939), Το κόκκινο βιβλίο (1952) και Το βυσσινί βιβλίο (1959).
Η γενιά που γαλουχήθηκε με τους αγώνες του Ψυχάρη για την ελληνική γλώσσα, παρακολούθησε την αναγέννηση του ελληνικού έθνους με τους βαλκανικούς πολέμους και έζησε τη συντριβή της μεγάλης ιδέας με τη μικρασιατική καταστροφή. Ο Στράτης Μυριβήλης έδειξε από τα πρώτα του έργα το σύνδεσμό του με την παράδοση, από την οποία δεν αποσπάστηκε ποτέ. Συγγραφέας, δημοσιογράφος -ζούσε κυρίως από τη δημοσιογραφία- χρονογράφος, από τα πιο ζωηρά και μαχητικά πνεύματα της γενιάς του, βρέθηκε σε συνεχή επαφή με τα σύγχρονά του γεγονότα, έχοντας πάντα στο νου του τον αναγνώστη. Σε αυτή τη ζωντανή του επαφή οφείλονται κατά κύριο λόγο η ενασχόλησή του με την τρέχουσα θεματολογία και η χρησιμοποίηση γλώσσας, που κυμάνθηκε ανάμεσα στην καθαρή δημοτική και στη δημοσιογραφική μικτή. Ο λόγος του πυρετικός, διατηρούσε τη ζεστασιά και τον τόνο της προφορικής ομιλίας, πλούσιος σε εικόνες, με άφθονα λυρικά στοιχεία. Η γραφή του πληθωρική και ερεθιστική, ταλαντεύτηκε κάποτε ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον τρυφερό φυσιολατρικό λυρισμό. Το έργο του, "νησίδα γραφικής επαρχιακής ζωής μέσα στην αστοκρατούμενη πεζογραφία της γενιάς του Τριάντα" όπως έχει επισημανθεί.
 
Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια είναι μυθιστόρημα του Στράτη Μυριβήλη. Δημοσιεύτηκε σε μέρη στην εφημερίδα «Καθημερινή» την περίοδο 1931–1932, ενώ το 1933 κυκλοφόρησε ολοκληρωμένο σε βιβλίο.
Αποτελεί συνέχεια του μυθιστορήματος Η ζωή εν τάφω. Θέμα του είναι η περίοδος 1917–1922 και οι συνέπειες του πολέμου για τους ήρωές του. Ο Λεωνής Δρίβας γυρίζει από τον πόλεμο της Μικρασίας στη Μυτιλήνη και ερωτεύεται τη δασκάλα Σαπφώ, χήρα του φίλου του που σκοτώθηκε στο πόλεμο ενώ από την άλλη ο σεβασμός που τρέφει στη μνήμη του φίλου του τού δημιουργεί αναστολές.
Ο Μυριβήλης κάνει σαφείς αρνητικές κρίσεις στο έργο του για τον Κομμουνισμό και τους κομμουνιστές. Παρουσιάζει τον κεντρικό ήρωα τον Λεωνή να καταδικάζει την ευρύτερη φιλοσοφία του και να κατηγορεί τους κομμουνιστές για δολιότητα και καλλιέργεια ταξικού μίσους.