ΚΑΠΟΙΟ... ΧΑΜΟΓΕΛΟ - Φρανσουάζ Σαγκάν

Βιβλίο με μαλακό ιλουστρασιόν εξώφυλλο.
Δημοτική γλώσσα μονοτονικό σύστημα.
Κατάσταση πολύ καλή / άριστη.
Μυθιστόρημα
ΚΑΠΟΙΟ... ΧΑΜΟΓΕΛΟ
Συγγραφέας: ΦΡΑΝΣΟΥΑΖ ΣΑΓΚΑΝ
Μετάφραση: ΑΡΙΔΑΙΟΣ
Εκδόσεις: ΠΕΛΛΑ
Έτος εκδόσεως: 1984
Σελίδες: 125
Διαστάσεις: 21 Χ 14
---
Η Φρανσουάζ Σαγκάν (1935 – 2004) ήταν Γαλλίδα μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος και θεατρική συγγραφέας. Ήταν γνωστή για έργα με ισχυρά ρομαντικά θέματα, στο οποία συμπεριλαμβάνονταν πλούσιοι και απογοητευμένοι χαρακτήρες της υψηλής κοινωνίας. Το γνωστότερο μυθιστόρημά της ήταν το πρώτο μυθιστόρημα που έγραψε – Bonjour Tristesse (Καλημέρα Θλίψη, 1954) – το οποίο έγραψε όταν ήταν έφηβη.
Η Σαγκάν γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου 1935 στο Καγιάρκ και πέρασε την πρώιμη παιδική της ηλικία στο Λοτ, περιτριγυρισμένη από ζώα, ένα πάθος που διατήρησε καθ'όλη την διάρκεια της ζωής της. Με το ψευδώνυμο 'Kiki', ήταν το μικρότερο παιδί μιας οικογένειας της υψηλής κοινωνίας – ο πατέρας της ήταν παραγωγός και σκηνοθέτης και η μητέρα της ήταν κόρη γαιοκτημόνων.
Η οικογένεια πέρασε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (1939–45) αρχικά στο Ντωφιρέ και έπειτα στο Βερκόρ. Η πατρική προγιαγιά της ήταν Ρωσίδα από την Αγία Πετρούπολη. Η οικογένεια διατηρούσε ένα σπίτι στο δημοφιλές 17ο διαμέρισμα του Παρισιού, στο οποίο επέστρεψαν μετά τον πόλεμο. Η Σαγκάν αποβλήθηκε από το πρώτο σχολείο επειδή "δεν διέθετε βαθιά πνευματικότητα". Αποβλήθηκε από το σχολείο Louise-de-Bettignies επειδή είχε στην κατοχή της "μια προτομή του Μολιέρου με ένα στρινγκ". Έλαβε το απολυτήριό της με την δεύτερη προσπάθεια και έγινε αποδεκτή στην Σορβόννη το φθινόπωρο 1952. Ήταν μια αδιάφορη φοιτήτρια και δεν αποφοίτησε ποτέ.
Επέλεξε το ψευδώνυμο "Σαγκάν" από έναν λογοτεχνικό χαρακτήρα (Πριγκίπισσα Σαγκάν από το έργο Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο του Προυστ). Το πρώτο μυθιστόρημα της Σαγκάν, Bonjour Tristesse (Καλημέρα Θλίψη), δημοσιεύτηκε το 1954, όταν ήταν 18 ετών. Έγινε αμέσως διεθνής επιτυχία. Το μυθιστόρημα αναφέρεται στην ζωή της δεκαεφτάχρονης Σεσίλ που διάγει μια ζωή καθοδηγούμενη από την απόλαυση και στην σχέση της με το αγόρι της και τον αργόσχολο μοιχό πατέρα της.
Οι χαρακτήρες της Σαγκάν, που έγιναν πρότυπα για τους απογοητευμένους έφηβους, μοιάζουν εν μέρει με τους χαρακτήρες του Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ. Κατά την διάρκεια της λογοτεχνικής καριέρας της που διήρκεσε μέχρι το 1998, η Σαγκάν παρήγαγε δεκάδες έργα, πολλά από τα οποία έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Διατήρησε το αυστηρό στυλ του γαλλικού ψυχολογικού μυθιστορήματος, παρόλο που το νέο κύμα ήταν στην μόδα. Οι συζητήσεις μεταξύ των χαρακτήρων της θεωρείνται συχνά ότι περιλαμβάνουν υπαρξιακά ζητήματα. Παράλληλα με μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και μια αυτοβιογραφία, έγραψε στίχους για τραγούδια και σενάρια για ταινίες.
Την δεκαετία του 1960, η Σαγκάν αφιερώθηκε στα θεατρικά έργα τα οποία, παρόλο που διέθεταν εξαιρετικούς διαλόγους, έλαβαν μέτρια επιτυχία. Αργότερα επικεντρώθηκε στην καριέρα της ως μυθιστοριογράφος.
Η Σαγκάν παντρεύτηκε δυο φορές. Στις 13 Μαρτίου 1958, παντρεύτηκε τον πρώτο σύζυγό της, τον Guy Schoeller, εκδότη στην Hachette, που ήταν 20 χρόνια μεγαλύτερός της. Το ζευγάρι πήρε διαζύγιο τον Ιούνιο 1960. Το 1962, παντρεύτηκε τον Bob Westhof, έναν νεαρό Αμερικανό πλέιμποι που ήθελε να γίνει κεραμοποιός. Το ζευγάρι χώρισε το 1963. Ο γιος τους Denis Westhoff γεννήθηκε τον Ιούνιο 1962. Έπειτα είχε μια μακροχρόνια σχέση με την σχεδιάστρια μόδας Peggy Roche. Είχε επίσης έναν άνδρα εραστή, τον Bernard Frank, έναν παντρεμένο δοκιμιογράφο που είχε εμμονή με το διάβασμα και το φαγητό. Ξεκίνησε μια μακροχρόνια σχέση με την γαλλίδα εκδότρια του Playboy Annick Geille, μετά την συνέντευξη που έδωσε η Σαγκάν στο ίδιο περιοδικό.
Το 2010, ο γιος της Denis δημιούργησε το Βραβείο Φρανσουάζ Σαγκάν.