ΜΝΗΜΗ ΙΩΑΝΝΗ ΓΑΒΡΙΗΛ ΕΫΝΑΡΔΟΥ 1775-1863 - Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος
Βιβλίο με μαλακό εξώφυλλο.
Εξώφυλαλ με αυτιά.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πλούσια εικονογράφηση.
Πολύ καλή κατάσταση.
ΜΝΗΜΗ ΙΩΑΝΝΗ ΓΑΒΡΙΗΛ ΕΫΝΑΡΔΟΥ 1775-1863
Εκδόσεις: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Έτος εκδόσεως: 1977
Σελίδες: 144 + ολοσέλιδες εικονογραφήσεις
Διαστάσεις: 24,5 Χ 17
---
Η έκδοση αυτή εντάσσεται στις εκδηλώσεις που οργάνωσε η Εθνική Τράπεζα για να τιμήσει τη διακοσιοστή επέτειο από τη γέννηση του μεγάλου Ελβετού φιλέλληνα. Ο Ευνάρδος υπήρξε τραπεζίτης στη Γενεύη, με διεθνή αναγνώριση και ακτινοβολία. Στενός φίλος του Καποδίστρια, διέθετε υψηλές γνωριμίες και σχέσεις και έταξε σκοπό της ζωής του να υπηρετήσει την Ελλάδα και τους Έλληνες. Στον ξεσηκωμό του Έθνους, έγινε το κέντρο και η πηγή εκτεταμένης δραστηριότητας για να κινητοποιηθεί η διεθνής κοινή γνώμη, να υπερνικηθεί η αντίδραση αυλών και κυβερνήσεων, και έτσι να φτάσει στην Ελλάδα σημαντική και σωτήρια για τον Αγώνα βοήθεια, υλική και ηθική. Η Εθνική Τράπεζα έχει ξεχωριστούς λόγους να τιμά τη μνήμη του και την προσφορά του. Μαζί με τον Γεώργιο Σταύρου, ο Ευνάρδος πρωτοστάτησε στην ίδρυσή της, και ως το θάνατό του παραστάθηκε στο έργο της, σε όλους τους τομείς. Στο πρώτο μέρος αυτού του τόμου δημοσιεύονται κείμενα για τον Ευνάρδο γραμμένα από τους G. A. Chevalar, Μ. Β. Σακελλαρίου και O. Reverdin. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει εκτενή αποσπάσματα από επιστολές και άλλα κείμενα του Ευνάρδου και των συγχρόνων του, που φωτίζουν την πολύπλευρη φιλελληνική του δραστηριότητα.
Ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος (1775 - 1863) ήταν Γαλλοελβετός τραπεζίτης, φιλέλληνας, τιμημένος με τον τίτλο του ευεργέτη του ελληνικού έθνους και πρωτοπόρος φωτογράφος.
Γεννήθηκε στη Λυών της Γαλλίας στις 28 Δεκεμβρίου 1775 και η οικογένειά του έγινε δεκτή στους αριστοκρατικούς κύκλους της Γενεύης το 1786. Εγκαταστάθηκε αρχικά στη Γένοβα της Ιταλίας, όπου έκανε περιουσία ως οικονομικός διαπραγματευτής και σύμβουλος τοπικών αρχόντων. Το 1810 επέστρεψε στη Γενεύη, όπου έχτισε μεγαλοπρεπές μέγαρο (το σημερινό Δημαρχείο της πόλης). Το 1814 συμμετείχε στο συνέδριο της Βιέννης, όπου γνώρισε και σχετίστηκε με τον Καποδίστρια.
Εμπνεόμενος από αυτόν, προσχώρησε στο κίνημα του φιλελληνισμού. Κατά την επανάσταση του '21 διέθεσε τεράστια ποσά υπέρ των Ελλήνων και παρενέβη επανειλημμένα στην ευρωπαϊκή διπλωματία υπέρ τών ελληνικών δικαίων. Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια επέδειξε προσωπικό ενδιαφέρον για την συγκρότηση της ελληνικής εθνικής οικονομίας και συνέβαλε καταλυτικά στην ίδρυση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας, της οποίας διατέλεσε και επίτιμος διοικητής. Το 1847 αντιμετώπισε με σθένος τις υπερβολικές απαιτήσεις των Άγγλων τραπεζιτών για το δάνειό τους του 1832 προς την Ελλάδα και πλήρωσε ο ίδιος μισό εκατομμύριο χρυσά φράγκα για να τους ικανοποιήσει.
Στο μεταξύ, αμέσως μετά την εφεύρεση της δαγκεροτυπίας το 1839, άρχισε να φωτογραφίζει. Ήταν από τους πρωτοπόρους της φωτογραφίας και έβγαλε τις περισσότερες από τις δαγκεροτυπίες του μεταξύ του 1842 και του 1863, απαθανατίζοντας οικογενειακές στιγμές, το μέγαρό του, τοπία, τους υπηρέτες του καθώς και αρκετές αυτοπροσωπογραφίες.
Πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 1863 στη Γενεύη.
Προς τιμήν του, η Εθνική Τράπεζα έχει ονομάσει "Μέγαρο Εϋνάρδου" το κτίριο που στεγάζει το Μορφωτικό της Ίδρυμα, στη συμβολή των οδών Αγίου Κωνσταντίνου και Μενάνδρου, στο κέντρο της Αθήνας. Το όνομά του έχει επίσης δοθεί σε δρόμο του Δήμου Αθηναίων.
