ΟΙ ΕΡΓΑΤΑΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ (1868) - Yπό Βίκτωρος Ουγού (Βίκτωρ Ουγκώ)
Σκληρόδετο βιβλίο.
Βιβλιοδεσία εποχής.
Δερμάτινη ράχη με χρυσοτυπίες και ανάγλυφα διακοσμητικά στοιχεία.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Κατάσταση καλή / αποδεκτή. Φθορές στα εξώφυλλα. Εσωτερικό σε καλή κατάσταση. Κείμενο άθικτο.
Μυθιστόρημα.
ΟΙ ΕΡΓΑΤΑΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ
ΥΠΟ
ΒΙΚΤΩΡΟΣ ΟΥΓΟΥ
Συγγραφέας: ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ
Μετάφρασις: Α. Γ. ΣΚΑΛΙΔΟΥ
Εκδόσεις: ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ ΑΓΓ. ΚΑΝΑΡΙΩΤΟΥ
Τόπος εκδόσεως: ΑΘΗΝΗΣΙ
Έτος εκδόσεως: 1868
Σελίδες: 546
Διαστάσεις: 21 Χ 14
(Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΩΝ)
---
Ο Βίκτωρ Ουγκώ (25 Φεβρουαρίου 1802 – 22 Μαΐου 1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού.
Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του Lettre à une femme (Γράμμα σε μία γυναίκα): "Je ne sais plus mon nom, je m'appelle Patrie!" (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.
Οι Εργάτες της Θάλασσας είναι ένα μυθιστόρημα του Βίκτωρ Ουγκό, που εκδόθηκε το 1866, κατά την διάρκεια της εξορίας του συγγραφέα στο νησί του Guernesey. Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο υμνεί την τεχνολογική πρόοδο της εποχής. Το μυθιστόρημα αφηγείται τη δημιουργία του πρώτου ατμόπλοιου στη θάλασσα της Μάγχης, στα αφιλόξενα βράχια του νησιού όπου ο συγγραφέας (Βίκτωρ Ουγκό)είναι εξόριστος.
ΣΥΝΟΨΗ: Ο ηλικιωμένος πλοιοκτήτης Lethierry έχει στην κατοχή του ένα από τα πρώτα ατμόπλοια της εποχής στο οποίο έχει δώσει το όνομα Durande. Το ατμόπλοιο αυτό διασφαλίζει τη μεταφορά ανάμεσα στο Σαιν-Μαλό και το νησί Guernesey. Οι ψαράδες όμως και οι ναυτικοί του νησιού παρακολουθούν με αμφιβολία τον αθέμιτο ανταγωνισμό που έχει προκαλέσει. Ο υποκριτής συνεργάτης του Lethierry και καπετάνιος της Durande αποφασίζει να βυθίσει το πλοίο και να φύγει κρυφά στην Αγγλία. Το πλοίο καταστρέφεται εντελώς, αλλά η μηχανή του έχει μείνει ανέπαφη. Κανένας όμως δεν δέχεται να ανελκύσει τη μηχανή από τα σκοτεινά, αφιλόξενα και φονικά βράχια. Έτσι ο Lethierry ανακοινώνει ότι προσφέρει το χέρι της πανέμορφης ανιψιάς του, της Deruchette, στον γενναίο που θα του φέρει πίσω τη μηχανή του πλοίου. Ένας ψαράς, ο Gilliat, ο οποίος είναι ένας πραγματικός θαλασσόλυκος, προσφέρεται να ανελκύσει τη μηχανή του πλοίου καθώς είναι ήδη ερωτευμένος με την Deruchette. Μετά από συνεχείς και μακρόχρονες δυσκολίες ο «εργάτης της θάλασσας» Gilliat καταφέρνει τελικά να παραδώσει πίσω τη μηχανή του βυθισμένου ατμόπλοιου, αλλά με μεγάλη απογοήτευση ανακαλύπτει ότι η Deruchette είναι ερωτευμένη με το νεαρό πάστορα της περιοχής...
Κανένα έργο του Βίκτορα Ουγκό δεν αντικατοπτρίζει μια τόσο βαθιά θλίψη όσο αυτό. Το μυθιστόρημα μπορεί να ξεκινάει σαν μια ευχάριστη ιστορία αλλά καταλήγει όπως ένας εφιάλτης.
