ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ (1870) - Κωνσταντίνος Ασώπιος

Ιδιωτική βιβλιοδεσία εποχής.
Σκληρά εξώφυλλα. Υφασμάτινη ράχη.
Κατάσταση καλή: Λείπει η αρχική σελίδα του τίτλου η οποία πιθανότατα επικολλήθηκε από τον βιβλιοδέτη στο εμπροσθόφυλλο. Το βιβλίο ξεκινά από τον πρόλογο του Κ. ΑΣΩΠΙΟΥ, χρονολογημένο την 1η Φεβρουαρίου 1870. Το υπόλοιπο κυρίως κείμενο είναι άθικτο.
Δυσανάγνωστες σημειώσεις του προκατόχου στην τελευταία σελίδα του βιβλίου χρονολογημένες το 1880.
ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ
ΥΠΟ
Κ. ΑΣΩΠΙΟΥ
(ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΕΝ ΤΩ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩ ΟΘΩΝΟΣ)
ΕΚΔΟΣΗ ΕΒΔΟΜΗ
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ: 1870
Σελίδες: 288
Διαστάσεις: 17 χ 12
ΠΙΝΑΞ ΚΕΦΑΛΑΙΩΔΗΣ:
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΠΡΟΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΠΟΝΗΜΑΤΟΣ
ΤΜΗΜΑ ΠΡΩΤΟΝ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΩΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ
ΤΜΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
ΠΕΡΙ ΣΥΝΔΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΡΩΝ ΑΥΤΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΤΡΙΤΟΝ
ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ
---
Ο Κωνσταντίνος Ασώπιος (1785 - 1872) ήταν Έλληνας λόγιος και καθηγητής πανεπιστημίου του 19ου αιώνα από την Ήπειρο.
Ο Ασώπιος γεννήθηκε στο Γραμμένο Ιωαννίνων το 1785. Ήταν παιδί φτωχής οικογένειας της περιοχής και αρχικά έφερε το επώνυμο Ντσόλμπας. Μετά το θάνατο του πατέρα του, ακολούθησε την μητέρα του στα Ιωάννινα όταν εκείνη βρήκε εργασία στην οικία της οικογένειας Μελά. Χάρη στις επιδόσεις του στα γράμματα κατέστη υπότροφος του Ζώη Καπλάνη ενώ αργότερα έλαβε από τον σχολάρχη του, Αθανάσιο Ψαλίδα, το επίθετο «Ασώπιος», το οποίο και υιοθέτησε.
Παράλληλα με τις σπουδές του, εργαζόταν ως ιδιωτικός δάσκαλος και με το χρηματικό ποσό που συγκέντρωσε μετέβη μαζί με τον Χριστόφορο Φιλητά στην Ιταλία (Νάπολη) για να σπουδάσει ιατρική, όμως ένα πρόβλημα υγείας τον ανάγκασε να μεταβεί το 1813 στην Κέρκυρα προς θεραπεία. Μετά την ανάρρωσή του, επέστρεψε στην Ιταλία και συγκεκριμένα στη Βενετία όπου δραστηριοποιήθηκε ως μεταφραστής και αργότερα εγκαταστάθηκε στην Τεργέστη όπου χρημάτισε για μια πενταετία δάσκαλος στην Ελληνική Σχολή της πόλης. Χάρη στην συνάντησή του με τον λόρδο Γκίλφορντ, τον οποίο γνώριζε από τα Ιωάννινα, σπούδασε με έξοδα του στα πανεπιστήμια του Γκέτινγκεν, του Βερολίνου και του Παρισίου ώστε να αναλάβει καθηγητής της Ιονίου Ακαδημίας, που ο Άγγλος ευγενής σκόπευε να ιδρύσει, πράγμα που συνέβη το 1824.
Μετά τον θάνατο του Γκίλφορντ και την παρακμή της Ιονίου Ακαδημίας που ακολούθησε, ο Ασώπιος αποδέχτηκε τις προτάσεις του ελληνικού κράτους και κατέλαβε θέση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ενώ διετέλεσε τρεις φορές πρύτανης (1843-1844, 1856-1857, 1861-1862). Αποσύρθηκε το 1866 εξαιτίας του σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετώπιζε από παλιότερα και απεβίωσε μερικά χρόνια αργότερα, στις 19 Νοεμβρίου του 1872. Στην κηδεία του παρευρέθηκε πλήθος κόσμου.
Εκτός από τα Σούτσεια, στην εργογραφία του περιλαμβάνεται ένα συντακτικό και μια γραμματολογία καθώς και εισαγωγή στον Πίνδαρο.
Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Ασημακοπούλου, την οποία γνώρισε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Τεργέστη. Τέκνα του ήταν ο Ειρηναίος και η Ευρυδίκη.