ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΡΟΡΡΗΣΕΩΝ (1838) - Εκδοθείσα παρά του Ιατρού Πέτρου Στεφανίτζη

Σκληρόδετο βιβλίο.
Βιβλιοδεσία εποχής.
Εξώφυλλα με ταπετσαρίες εποχής.
Πάνινες άκρες εξωφύλλων.
Δερμάτινη ράχη.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Πολύ καλή κατάσταση. Εσωτερικό άθικτο.
ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΠΡΟΡΡΗΣΕΩΝ
Συγγραφέας: ΕΚΔΟΘΕΙΣΑ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ Π. Δ. ΣΤΕΦΑΝΙΤΖΗ ΛΕΥΚΑΔΙΟΥ ΑΘΗΝΑΙ
Εκδόσεις: ΕΚ ΤΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ Α. ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΕΡΜΟΥ ΠΑΡΑ ΤΗ ΚΑΠΝΙΚΑΡΕΑ
Έτος εκδόσεως: 1838
Σελίδες: 107
Διαστάσεις: 23 Χ 17
ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΣΑ
ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΟΥ ΠΙΛΑΤΟΥ
ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΙΓ' ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΠΑΡΑ ΤΟΥ Π. ΛΑΡΙΣΑΙΟΥ
ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚ. ΜΕΘΟΔΙΟΥ ΠΑΤΑΡΩΝ
ΧΡΗΣΜΟΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΠΡΟΡΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΡΕΛΑΤΗΣ
ΧΡΗΣΜΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ
ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΤΑΡΑΣΙΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
ΧΡΗΣΜΟΙ ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ ΕΡΑΝΕΙΣΘΕΙΣΑ ΜΕΤ' ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΕΚ ΔΩΔΕΚΑ ΠΑΛΑΙΩΝ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ
---
Ο ΠΕΤΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΤΣΗΣ Ή ΣΤΕΦΑΝΙΤΖΗΣ (1791-1863) ήταν πρακτικός γιατρός από τη Λευκάδα. Σπούδασε Φαρμακοποιία κοντά στους αδελφούς Τρύφουστη Λευκάδα και έλαβε μαθήματα Ιατρικής στο Collegio Medico του Ιατρικού Συλλόγου Κέρκυρας. Λόγω δραστηριοτήτων του υπέρ των επαναστατημένων Ελλήνων καταδιώκτηκε από τους Άγγλους και κατέφυγε, εξόριστος από τη Λευκάδα, στο Μεσολόγγι.
Λέγεται ότι έφθασε με πλοιάριο στο Μεσολόγγι από τη Λευκάδα. Πήρε μέρος στη μάχη του Πέτα. Υπηρέτησε άμισθος στο πολιορκημένο Μεσολόγγι. Τον Δεκέμβριο του 1825 ο Στεφανίτσης ανακηρύχθηκε πολίτης Μεσολογγίου για την προσφορά του. Διασώθηκε τραυματισμένος κατά την Έξοδο μαζί μετο δεκατριάχρονο θετό γυιό του Νικόλαο Κωνσταντίνου Γκίκα (οι γονείς του Νικόλαου είχαν σκοτωθεί από οβίδα εντός της κατοικίας τους). Στα απομνημονεύματα του ο Στεφανίτσης αναφέρει ότι μαζί του σώθηκαν και δυο φαρμακοποιοί οι Μπονισέρης και Στ. Μαυρομμάτης.
Μετά την Έξοδο κατέφυγε στο Ναύπλιο όπου άσκησε την Ιατρική για περίπου 8 χρόνια. Μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο μετέφερε και αυτός την έδρα του στην Αθήνα και άσκησε το επάγγελμα έως το θάνατό του.
Ο θετός γιός του σπούδασε Ιατρική και υπηρέτησε ως στρατιωτικός γιατρός. Πέθανε νεότατος σε ηλικία 36 ετών (1849).
Ο Στεφανίτζης εξέδωσε «Απομνημονεύματα» στο τυπογραφείο Κ.Ράλλη το έτος 1839. Λόγω των 180 ετών από την έκδοση του βιβλίου αυτού έγινε το 2019 φιλολογική παρουσίαση του από τον Τριαντάφυλλο Σκλαβενίτη ομότιμο Διευθυντή Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Κηδεύτηκε στις 6 Μαρτίου 1863 και πιθανά ετάφη στον περίβολο της Ριζαρείου Σχολής στην οποία είχε αφήσει, με διαθήκη, την ακίνητη περιουσία του.
Πρόθυμος, αφιλοκερδής και ακούραστος γιατρός στο πλευρό των αγωνιζόμενων και ηρωϊκός και ατρόμητος στρατιώτης. «…ο Νότης Βότσαρης τότε, δακτυλοδεικτών τον ιατρόν Πέτρον Στεφανίτσην, είπεν : Ιδού ο αξιώτερος όλων. Αυτός έκαμε όσα δεν εκάμαμεν ημείς όλοι: επολέμα και ιάτρευε’. Πολέμησε στην πρώτη και τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου. Μέσα στο Μεσολόγγι συνδέθηκε φιλικά πολύ με το λόρδο Βύρωνα που του χάρισε την αρχιστρατηγική σπάθα του. Μ’ αυτό το σπαθί στο χέρι αγωνίστηκε ο Στεφανίτσης στην έξοδο. Ακολούθησε κατόπιν τον Καραϊσκάκη στην Αττική και πολέμησε μαζί του κάτω από την Ακρόπολη επικεφαλής των Επτανησίων. Μετά την απελευθέρωση, στενός φίλος του Ιωάννη Καποδίστρια, διωργάνωσε στο Ναύπλιο το πρώτο Νοσοκομείο στην Ελλάδα. Φιλάνθρωπος και υψηλόφρων, ο Στεφανίτσης κληροδότησε την περιουσία του στη Ριζάρειο Σχολή για να σπουδάζουν Λευκαδιτόπουλα.