ΣΩΚΡΑΤΗΣ, Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ - Χρήστου Ζαλοκώστα

Σκληρόδετο βιβλίο.
Φέρει χάρτινη κουβερτούρα.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Περιέχει ολοσέλιδες εικόνες σε ιλουστρασιόν χαρτί.
Πολύ καλή κατάσταση. Εσωτερικό άθικτο. Μικροφθορές μόνο στην κουβερτούρα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ, Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ
ΕΚΤΗ ΕΚΔΟΣΗ
Συγγραφέας: ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΑΛΟΚΩΣΤΑΣ
Εκδόσεις: ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ
Έτος εκδόσεως: 1986
Σελίδες: 352 + ολοσέλιδες εικόνες
Διαστάσεις: 17,5 Χ 12,5
---
Ο Χρήστος Ζαλοκώστας (1894-1975) ήταν διακεκριμένος αθλητής, Έλληνας εθνικιστής, χημικός μηχανικός, Έλληνας βιομήχανος του Πειραιά, πολιτικός και συγγραφέας. Ο Χρήστος Ζαλοκώστας υπήρξε και αθλητής που υπήρξε πρωταθλητής ξιφασκίας και σκοποβολής, επιχειρηματίας με δραστηριότητα στον Πειραιά, εθνικός αγωνιστής, κουμπάρος και σύγαμβρος του βασιλιά Αλεξάνδρου, πολιτικός που αναδείχθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της «κοινωνικής δεξιάς» την περίοδο του Μεσοπολέμου και των χρόνων μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, βασικός πυλώνας στην οργανωτική συγκρότηση του αντικομμουνιστικού αγώνα της περιόδου από το 1944 έως το 1949, ο οποίος μεταπολεμικά εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών, καθώς και συγγραφέας ιστορικών και λογοτεχνικών βιβλίων, γεννήθηκε το 1894 στην Αθήνα όπου και πέθανε στις 26 Οκτωβρίου 1975. Τάφηκε στον τάφο της οικογένειας Ζαλοκώστα στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Γιος του επίσης διακεκριμένου χημικού Πέτρου Ζαλοκώστα (1855-1941) και εγγονός του ποιητή Γεωργίου Ζαλοκώστα.
Το έργο με το οποίο ο Ζαλοκώστας εμφανίστηκε στα Ελληνικά γράμματα ήταν οι ταξιδιωτικές εντυπώσεις με τίτλο:«Γύρω από την Ελλάδα-Ταξιδιωτικά» το 1938.
Ο Χρήστος Ζαλοκώστας ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνία, και ειδικότερα με την ιστορική, εκδίδοντας αξιόλογα βιβλία, τα περισσότερα των οποίων επανεκδόθηκαν δύο και τρεις φορές. Κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί στα Νεοελληνικά Αναγνώσματα από τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (Ο.Ε.Δ.Β). Τα έργα του Ζαλοκώστα, που τιμήθηκε το 1972 με το Κρατικό Βραβείο μυθιστορηματικής βιογραφίας, διαπνέονται από αγάπη για την Ελλάδα και ιστορικό προβληματισμό, ενώ επανεκδόθηκαν δύο και τρεις φορές. έργα του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά και στα Γαλλικά. Αποσπάσματα από τα βιβλία του έχουν συμπεριληφθεί στα «Νεοελληνικά Αναγνώσματα» από τον «Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων», [Ο.Ε.Δ.Β].
 
Ο Σωκράτης (470 π.Χ. – 399 π.Χ.) ήταν Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος, μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας.
Ενδεικτικό της σημασίας του για την Αρχαία ελληνική φιλοσοφία είναι ότι όλοι οι Έλληνες φιλόσοφοι πριν από αυτόν ονομάστηκαν Προσωκρατικοί. Αναρίθμητοι είναι οι μελετητές που έχουν ασχοληθεί με τον Σωκράτη, στους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, πολλοί από τους οποίους είναι ιδιαίτερα φημισμένοι, έτσι ώστε ο W.K.C. Guthrie να γράψει πως «στο τέλος ο καθένας έχει το δικό του, ως ένα βαθμό Σωκράτη, που δεν είναι ίδιος ακριβώς με τον Σωκράτη κανενός άλλου». Είχε έναν πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες, απ' όλη την Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι ήταν ο Πλάτων και ο Αντισθένης στην Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα, ο Φαίδων στην Ηλεία και ο Αρίστιππος στην Κυρήνη. Οι κυριότερες πηγές για τη ζωή του είναι κατ' αρχάς ο μαθητής του Πλάτων, ο ιστορικός Ξενοφών, ο φιλόσοφος Αριστοτέλης και ο συγγραφέας κωμωδιών Αριστοφάνης.
Το σύνολο της επιρροής του, συχνά τον κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών με τη μεγαλύτερη επιρροή, μαζί με τον μαθητή του, Πλάτωνα.
Μεταξύ άλλων σύγχρονων ανθρώπων του πνεύματος, με το Σωκράτη ασχολήθηκε και ο Νίτσε, στο πρώτο του γνωστό έργο Η Γέννηση της Τραγωδίας (1872) στο οποίο εκφράζει θέσεις ενδεικτικές των αντιφατικών συναισθημάτων του για τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο.
Έχει ειπωθεί για τον Σωκράτη πως «κατέβασε τη φιλοσοφία από τα άστρα στη γη», διότι χάρη στη δική του προσωπικότητα οι φιλόσοφοι έπαψαν να ασχολούνται με τα φυσικά φαινόμενα και άρχισαν να ασχολούνται με τον ίδιο τον άνθρωπο και την κοινωνία του. Στην πραγματικότητα, πολλοί φιλόσοφοι πριν το Σωκράτη ασχολήθηκαν με τα πολιτικά προβλήματα, ενώ ο Δημόκριτος ασχολήθηκε και με ζητήματα ηθικής. Ωστόσο, ο Σωκράτης ήταν εκείνος που πραγματικά έστρεψε το φιλοσοφικό στοχασμό σε αυτά τα θέματα. Ο λόγος που τα σωκρατικά ενδιαφέροντα σημάδεψαν κατά τέτοιο τρόπο την ιστορία της φιλοσοφίας, πρέπει να αναζητηθεί στον σωκρατικό τρόπο σκέψης, στο γεγονός δηλαδή πως ο Σωκράτης, δεν ενδιαφερόταν για τον ορθό τρόπο ζωής και δράσης είτε σε προσωπικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο. Και, αντίθετα από τους σοφιστές, δεν ενδιαφέρθηκε γι' αυτά για χρησιμοθηρικούς σκοπούς. Θέλησε να δημιουργήσει ένα στέρεο έδαφος, πάνω στο οποίο θα μπορούσαν ύστερα να θεμελιωθούν, οριστικά και αμετάκλητα, οι έννοιες του καλού, της αρετής και της σοφίας. Όπως οι πρώτοι φιλόσοφοι αναζητούσαν την πρώτη αρχή της δημιουργίας, έτσι και ο Σωκράτης αναζήτησε την αρχή κάθε ηθικής έννοιας, που δεν επηρεάζεται από ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες αλλά ούτε από τη δυνατότητα της αντίληψης του κάθε ανθρώπου. Αναζήτησε το απόλυτο και απέρριψε το σχετικό, μελέτησε την ηθική ουσία και απέρριψε τα ηθικά φαινόμενα.