ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ - Λευτέρης Παπαδόπουλος

Βιβλίο με μαλακά εξώφυλλα.
Εξώφυλλα με αυτιά.
Δημοτική γλώσσα, μονοτονικό σύστημα.
Πολύ καλή κατάσταση.
Μυθιστόρημα.
ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ
ΑΦΗΓΗΜΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΚΔΟΣΗ 
Συγγραφέας: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Εκδόσεις: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ
Έτος εκδόσεως: 1995
Σελίδες: 288
Διαστάσεις: 21 Χ 14
---
Από το οπισθόφυλλο: Οι παλιοί συμμαθητές μας δεν είναι μόνο τα παιδιά που πηγαίναμε μαζί τους στην ίδια τάξη, στο ίδιο σχολείο. Οι παλιοί συμμαθητές μας, για μένα τουλάχιστον, είναι όλα τα πρόσωπα που αγαπήσαμε. Τότε που ήμαστε παιδιά, έφηβοι, νέοι. Οι παλιοί συμμαθητές μας δεν είναι μόνο πρόσωπα. Είναι και τα πάνινα τόπια που φτιάχναμε από τις κουρελιασμένες κάλτσες μας. Είναι και το «χλωρικό και θειάφι», που το βάζαμε κάτω από ένα σπασμένο πλακάκι, στις ράγες του τραμ, κι «ανατινάζαμε» την Αθήνα, κάθε Ανάσταση. Οι παλιοί συμμαθητές μας είναι και τα παιχνίδια μας. Παιχνίδια που έπαιζαν οι παππούδες και οι προπαππούδες μας. Τότε που η ζωή δεν άλλαζε κάθε δύο, κάθε τρία χρόνια. Οι παλιοί συμμαθητές μας είναι και τα κλειστά συρτάρια μας. Τα συρτάρια των παιδικών μας χρόνων, γεμάτα από σβούρες, σπάγκους και μολυβένια στρατιωτάκια, που ο πόλεμος του χρόνου τα σακάτεψε, κι είναι πια χωρίς χέρια, χωρίς πόδια.
Τ' αγαπώ αυτά τα κλεισμένα συρτάρια. Τ' ανοίγω καμιά φορά, σιγά σιγά, με προσοχή, με τρυφερότητα, μην τυχόν και φτερουγίσει και πετάξει από μέσα και χαθεί εκείνο το χρυσό χελιδόνι της νιότης μου, που η καρδιά του χτυπάει με την καρδιά μου και μου αφηγείται ταξίδια και περιπέτειες Κόμητες Μοντεχρήστους και δραπέτες του Αλκατράζ κι έναν Χριστό που σταμάτησε στο Χαϊδάρι, αναστήθηκε στη Δραπετσώνα και ύστερα πήρε το ντουφέκι του και οχυρώθηκε πίσω από τα οδοφράγματα, μαζί με τη μάνα μου και τον πατέρα μου και τον φίλο τους τον Σπύρο, που τον εκτελέσανε οι Γερμανοί, το Μάη του '44, στην Καισαριανή...
 
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος (Αθήνα, 14 Νοεμβρίου 1935) είναι Έλληνας δημοσιογράφος, στιχουργός και ποιητής μικρασιατικής καταγωγής.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, στην περιοχή της Πλατείας Βικτωρίας. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες, από την Προύσα ο πατέρας του και από το Νοβοροσίσκ της Ρωσίας η μητέρα του. Πέρασε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως δημοσιογράφος και από το 1959 έως το 2012 συνεργάστηκε ανελλιπώς με την εφημερίδα Τα Νέα.
Έχει γράψει τα βιβλία: «Επαρχίες της Αθήνας», «Η Τουρκία χωρίς φερετζέ», «Οι παλιοί συμμαθητές», «Ζω από περιέργεια», «Όλα είναι ένα ψέμα», «Μάνος Λοΐζος», «Εν αρχή ην ο Καζαντζίδης», «Είναι γλεντζές, πίνει γάλα», «Δώδεκα πόντους και μισό», «Να συλληφθεί το ντουμάνι», «Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια» καθώς και τη μετάφραση του Άσματος ασμάτων. Είναι παντρεμένος με τη σκηνοθέτιδα Ράια Μουζενίδου και έχει γράψει μαζί της τα θεατρικά έργα «Εν βρασμώ ψυχής» και «Ο γολγοθάς μιας ορφανής ανύπαντρης μητέρας» (σάτιρα). Έχει γράψει και παρουσιάσει αναρίθμητες τηλεοπτικές εκπομπές, και συνεργάστηκε ως στιχουργός σε δεκάδες ταινίες και μιούζικαλ. Ανάμεσά τους: «Γλυκιά Ίρμα» με την Έλλη Λαμπέτη, «Εύθυμη χήρα» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, «Άννυ», «Ο Δρόμος» και πολλά άλλα. Κυκλοφορούν τρία βιβλία με τραγούδια του: «Τα τραγούδια γράφουν την ιστορία τους», «Εκατό ανέκδοτα τραγούδια» και «Τα τραγούδια μου». Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και διατέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Μουσικοσυνθετών Ελλάδος.
Ανέλαβε δημοσιογραφικές αποστολές στην Αμερική, τη Ρωσία, την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Έχει τιμηθεί με Βραβείο δημοσιογραφικού διαγωνισμού ΕΣΑΤ (1965), το Βραβείο Μπότση (1995), το Βραβείο Παυσανία (2009). Η ΕΣΗΕΑ τον τίμησε επίσης για την προσφορά του, απονέμοντάς του το ανώτατο βραβείο της «ΞΕΝΟΦΩΝ» (2009). Έχει βραβευθεί από τον δήμο Αθηναίων δύο φορές και είναι επίτιμος δημότης του δήμου Πατρέων και Μήθυμνας.
Από το 1981 έως το 1983 συμμετείχε στην κριτική επιτροπή νέων ταλέντων της εκπομπής «Να η Ευκαιρία» της ΕΡΤ, μαζί με τους Γιώργο Κατσαρό, Γρηγόρη Γρηγορίου, Ροζίτα Σώκου και Σάσα Ντάριο.
Έχει γράψει περί τα 1.200 τραγούδια με τους πιο σημαντικούς Έλληνες συνθέτες και τραγουδιστές. Έχει μεταφράσει ποίηση του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, του Πάμπλο Νερούδα και του Ναζίμ Χικμέτ. Ο δίσκος του Ο Δρόμος, με αντίτυπα άνω του 1.000.000, κατέχει το ελληνικό ρεκόρ πωλήσεων.
Έχει δύο παιδιά, τον Νότη (δημοσιογράφο) και την Υακίνθη (ηθοποιό), και τρία εγγόνια, τη Μαρία-Νεφέλη, τον Λευτέρη και τη Μυρτώ. Είναι γνωστός οπαδός της ΑΕΚ.