ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΤΟΥΣ (ΟΥΓΚΩ, ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΒΣΚΗ, ΤΟΛΣΤΟΗ) - Τάσου Αθανασιάδη

Σκληρόδετο βιβλίο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πολύ καλή κατάσταση. Καπλαντισμένο. Εσωτερικό άθικτο.
ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΤΟΥΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ
ΤΡΙΤΗ ΕΚΔΟΣΗ
ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΡΙΣΤΙΚΟ
Συγγραφέας: ΤΑΣΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
Εκδόσεις: ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ "ΕΣΤΙΑΣ"
Έτος εκδόσεως: χ. χ. (δεκαετία 1970)
Σελίδες: 220
Διαστάσεις: 17,5 Χ 12,5
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ Ο ΚΟΝΤΟΤΤΙΕΡΟΣ ΤΟΥ ΡΩΜΑΝΤΙΣΜΟΥ (Χρονικό)
Ο ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΒΣΚΗ ΒΑΔΙΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ (Χρονικό μιας πορείας)
Η ΦΥΓΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΟΛΣΤΟΗ (Αφήγηση)
---
Ο Τάσος (Αναστάσιος) Αθανασιάδης του Μιχαήλ (1913 − 2006) ήταν Μικρασιάτης συγγραφέας (κυρίως μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος) και ακαδημαϊκός.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και δικηγόρησε κατά την περίοδο 1940-1945. Το 1945 διορίστηκε διευθυντής της Γραμματείας του Εθνικού Θεάτρου, και στη συνέχεια γενικός διευθυντής, θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 1972. Το 1994 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τιμήθηκε από την ελληνική πολιτεία με τρία Κρατικά Βραβεία και το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα και, επίσης, με το αργυρό μετάλλιο της Γαλλικής Ακαδημίας και το διεθνές Βραβείο Χέρντερ. Έγινε γνωστός από τα έργα του Οι φρουροί της Αχαΐας (δίτομο μυθιστόρημα, βραβείο Ακαδημίας Αθηνών Ιδρύματος Ουράνη), Οι Πανθέοι (μυθιστορηματική τριλογία σε 4 τόμους, βραβείο Ακαδημίας Αθηνών -1961), Η αίθουσα του θρόνου (κρατικό βραβείο μυθιστορήματος 1969), και Τα παιδιά της Νιόβης, τα οποία μεταφέρθηκαν στην ελληνική τηλεόραση. Εκλέχθηκε ακαδημαϊκός το 1986 και χρημάτισε πρόεδρος του Ιδρύματος Ουράνη, του Ιδρύματος Παλαμά και των Λογοτεχνικών Βραβείων «Ιπεκτσί».
Ομιλούσε επίσης γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών.
Τα βιβλία του που μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση κι έγιναν σειρές είναι Οι Πανθέοι, Η αίθουσα του θρόνου και Τα παιδιά της Νιόβης.
Ο Αθανασιάδης είναι ο βασικός εισηγητής του «μυθιστορήματος-ποταμού» (roman-fleuve) στην ελληνική γλώσσα. Διάβαζε ξένους μυθιστοριογράφους που τον επηρέασαν: Σταντάλ, Ουγκώ, Φλωμπέρ, Γκάλσγουορθυ, αλλά και Φιόντορ Ντοστογιέφσκι και Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ. Έντονο είναι το επικό στοιχείο και η αφήγηση είναι πολυπρόσωπη, ενώ διαπλέκεται ο μύθος ενός ήρωα με το μύθο ενός άλλου. Τα μυθιστορήματά του δίνουν «έναν πλατύ και συνθετικό πίνακα της ελληνικής αστικής κοινωνίας» στα τρία τέταρτα περίπου του εικοστού αιώνα. Οι χαρακτήρες του -έντονες προσωπικότητες, αν και φαινομενικά αντιφατικοί- έχουν εσωτερική ενότητα και περισσότερο κινούνται στην ιστορία σαν να εκπληρώνουν ένα εσωτερικό πεπρωμένο, παρά επηρεάζονται από τις εξωτερικές συνθήκες.