PINDARI CARMINA (1887) - ΩΔΕΣ ΠΙΝΔΑΡΟΥ

Σκληρόδετο βιβλίο.
Βιβλιοδεσία εποχής.
Δερμάτινη ράχη με χρυσοτυπίες και ακμές και διακοσμητικά στοιχεία. Ο τίτλος στην ράχη αναγράφει "ΠΙΝΔΑΡΟΣ".
Πρόλογος στα λατινικά.
Το υπόλοιπο βιβλίο είναι γραμμένο στα αρχαία ελληνικά.
Το βιβλίο περιέχει τις ωδές του Πίνδαρου.
Καλή κατάσταση.
PINDARI CARMINA
CUM
DEPERDITORUM FRAGMENTIS SELECTIS
RECOGNOVIT
W. CHRIST
Εκδότης: IN AEDIBUS B. G. TEUBNERI
Τόπος εκδόσεως: LIPSIAE
Έτος εκδόσεως: 1887
Σελίδες: 236
Διαστάσεις: 17,5 χ 12,5
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΙΣΘΜΙΟΝΙΚΑΙ
ΥΜΝΟΙ
ΠΑΙΑΝΕΣ
ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΙ
ΠΡΟΣΟΔΙΑ
ΠΑΡΘΕΝΙΑ
ΥΠΟΡΧΗΜΑΤΑ
ΕΓΚΩΜΙΑ
ΣΚΟΛΙΑ
ΘΡΗΝΟΙ
ΕΞ ΑΔΗΛΩΝ ΕΙΔΩΝ
---
Ο Πίνδαρος (522 π.Χ. - 443 π.Χ.) υπήρξε λυρικός ποιητής της Αρχαίας Ελλάδας.
Γεννήθηκε το 522 ή το 518 π.Χ. στις Κυνός Κεφαλές, συνοικισμό της Θήβας. Ήταν γιος του Δαίφαντου και της Κλεοδίκης. Τα έθιμα και οι παραδόσεις της οικογένειάς του άφησαν το αποτύπωμά τους στην ποίησή του και παίζουν σημαντικό ρόλο στην αποτίμηση των σχέσεων του ποιητή με τους συγχρόνους του. Η φυλή των Αιγιδών βαθιά ριζωμένη γενεαλογικά στον μύθου του Αιγέα, ανήκε στο Κάδμειο στοιχείο της πόλης των Θηβών, δηλαδή στην πρεσβύτερη ευγενική τάξη της πόλης που αναζητούσε την προγονική της κληρονομιά στις ημέρες του ιδρυτή των Θηβών Κάδμου.
Ο ίδιος αναφέρει ότι η γέννησή του συνέπεσε με τη γιορτή των Πυθίων (Vita Ambrosiana, frgm. 193), αλλά δεν είναι σίγουρο αν πρόκειται για τα Πύθια του 522 ή του 518 π.Χ. Άγνωστη είναι και η χρονολογία θανάτου του. Από τη χρονολόγηση του τελευταίου σωζόμενου ποιήματος οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι πέθανε γύρω στο 446 π.Χ. Ολοκλήρωσε την ποιητική του εκπαίδευση τόσο στη Θήβα όσο και στην Αθήνα.
Εξαιτίας της φήμης του, το σπίτι του έγινε ένα από τα αξιοθέατα των αρχαίων Θηβών και ο Αρριανός αναφέρει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος, ως ένδειξη τιμής προς τον ποιητή, το εξαίρεσε από την καταστροφή με την οποία τιμώρησε το 335 π.Χ. την υπόλοιπη πόλη, καθώς ο Πίνδαρος είχε συνθέσει εγκώμια για τον Αλέξανδρο Α΄ της Μακεδονίας.
Ο Πίνδαρος ασχολήθηκε με τη χορική λυρική ποίηση. Από τα σωζόμενα έργα του το μεγαλύτερο όγκο αποτελούν τα Επινίκια, χορωδιακά άσματα που ψάλλονταν στην πατρίδα του νικητή κατά τον εορτασμό της επιτυχίας του ή ακόμα και στον χώρο διεξαγωγής των αγώνων.