ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ - Σίγκμουντ Φρόυντ

Σκληρόδετο / Δερματόδετο βιβλίο.
Χρυσοτυπίες και ανάγλυφα διακοσμητικά στοιχεία στο εξώφυλλο και στην ράχη.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Άριστη κατάσταση.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ
Συγγραφέας: ΣΙΓΚΜΟΥΝΤ ΦΡΟΫΝΤ
Μετάφραση: Δ. Π. ΚΩΣΤΕΛΕΝΟΥ
Εκδόσεις: ΔΑΜΙΑΝΟΥ
Έτος εκδόσεως: χ. χ. (δεκαετία 1960)
Σελίδες: 351
Διαστάσεις: 24 Χ 16
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ: Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΑΘΩΝ
1. Εισαγωγή
2. Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΑΘΩΝ
3. Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΑΘΩΝ (συνέχεια)
4. Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΑΘΩΝ (τέλος)
ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ: Το όνειρο
5. Δυσκολίες και πρώτες προσεγγίσεις
6. Προϋποθέσεις και τεχνική της ερμηνείας
7. Το έκδηλο περιεχόμενο του ονείρου και οι λανθάνουσες ονειρικές σκέψεις
8. Παιδικά όνειρα
9. Η λογοκρισία του ονείρου
10. Η συμβολική στο όνειρο
11. Η εργασία του ονείρου
12. Παραδείγματα ανάλυσης ονείρων
13. Αρχαϊκά γνωρίσματα και παιδισμός στο όνειρο
14. Η εκπλήρωση της επιθυμίας
15. Αβεβαιότητες και κριτικές
ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ: Γενική νευρωσιολογία
16. Φυχανάλυση και ψυχιατρική
17. Το νόημα των συμπτωμάτων
18. Η καθήλωση στο τραύμα, το ασυνείδητο
19. Αντίσταση και απώθηση
20. Η σεξουαλική ζωή του ανθρώπου
21. Η ανάπτυξη της λίμπιντο και οι φάσεις οργάνωσης της σεξουαλικότητας
22. Πτυχές της ανάπτυξης και επαναστροφή. Αιτιολογία
23. Οι τρόποι σχηματισμού των συμπτωμάτων
24. Η κοινή νευρικότητα
25. Το άγχος
26. Η θεωρία της λίμπιντο και ο ναρκισσισμός
27. Η μεταβίβαση
28. Η ψυχαναλυτική θεραπεία
---
Ο Σίγκμουντ Φρόυντ (6 Μαΐου 1856 – 23 Σεπτεμβρίου 1939) ήταν Αυστριακός ιατρός, φυσιολόγος, ψυχίατρος και θεμελιωτής της ψυχανάλυσης. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ού αιώνα που μελέτησε και προσδιόρισε έννοιες όπως το ασυνείδητο, την απώθηση και την παιδική σεξουαλικότητα.
Οι επιστημονικές θεωρίες του Φρόυντ και οι τεχνικές θεραπείας που ανέπτυξε θεωρήθηκαν ιδιαίτερα καινοτόμες και αποτέλεσαν αντικείμενα έντονης αμφισβήτησης όταν παρουσιάστηκαν στη Βιέννη του 19ου αιώνα. Ωστόσο και σήμερα συνεχίζουν να εγείρουν έντονο προβληματισμό και αντιπαραθέσεις. Η επίδραση του Φρόυντ δεν περιορίστηκε μόνο στην ψυχολογία και την ψυχιατρική, αλλά ταυτόχρονα απλώθηκε σε πολλούς τομείς της επιστήμης (ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, φιλοσοφία) και της τέχνης.