ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ - Αγαπητός Γ. Τσοπανάκης

Χαρτόδετο βιβλίο.
Γλώσσες δημοτική με πολυτονικό σύστημα και αρχαία ελληνική.
Πολύ καλή κατάσταση. Λίγες υπογραμμίσεις του κειμένου με χάρακα από τον προκάτοχο.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ
2. ΕΚΔΟΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ
Συγγραφέας: ΑΓΑΠΗΤΟΣ Γ. ΤΣΟΠΑΝΑΚΗΣ
Εκδόσεις: ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
Τόπος εκδόσεως: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Έτος εκδόσεως: 1975
Σελίδες: 224
Διαστάσεις: 21 Χ 14
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Ενημέρωση
Ο επικός κύκλος
Ο επικός κύκλος - Άλλες ειδήσεις
Σχέδιο και τεχνική της Ιλιάδας
Σχέδιο και τεχνική της Οδύσσειας
Ο πολιτισμός των επών
Ομηρική θρησκεία - ηθική
Εξάπλωση και διάδοση των ομηρικών επών
Χειρόγραφα - Εκδόσεις
Βίος Ομήρου
Το ομηρικό ζήτημα
Ομηρική διάλεκτος - Γραμματική
Το δακτυλικό εξάμετρο
Γενική βιβλιογραφία
---
Από τον πρόλογο της εκδόσεως: Το βιβλίο αυτό είναι κατατοπιστικό. Προορίζεται για τον φοιτητή, τον καθηγητή της φιλολογίας και τον λόγιο αναγνώστη που θα ήθελε να ξέρη κάτι περισσότερο για τον Ποιητή. Ένα εισαγωγικό βιβλίο για τον Όμηρο δεν γράφεται εύκολα, δεν μπορεί να είναι πρωτότυπο, και δεν κατορθώνει να εξαντλήση ή να κοιτάξη από όλες τις πλευρές το θέμα, όσο μακροχρόνια κι αν είναι, κι όσο διεισδυτική, η αναστροφή ενός ανθρώπου με αυτό. Με βάση τις τρεις αυτές πίκρες αλήθειες, πρέπει να είναι κανείς ευχαριστημένος από την προσπάθειά του, αν ο φοιτητής βρη ό,τι του χρειάζεται, αν ο καθηγητής της φιλολογίας έχη ένα χρήσιμο βοήθημα που ίσως του δώση αφορμή να προχωρήση κιόλας, κι αν ο λόγιος αναγνώστης ή ο πτυχιούχος άλλων επιστημονικών κλάδων καταλάβη καλύτερα από πόσο υψηλό σκαλοπάτι ξεκινά η πρώτη καλλιτεχνική δημιουργία των Ελλήνων και γιατί εξακολουθεί να είναι αμετακίνητη από το βάθρο της. Αν μάλιστα συμβή να συνάντηση κι ο ειδικός φιλόλογος κάποιαν καινούργια άποψη μέσα στο τόσο λαβυρινθικό θέμα, τότε ο συγγραφέας πρέπει να θεωρήση τον εαυτό του πολύ ικανοποιημένον.
 
Ο Αγαπητός Τσοπανάκης (1908 - 27 Οκτωβρίου 2005) ήταν Έλληνας φιλόλογος και γλωσσολόγος, Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών το 1998. Αποφοίτησε από το Βενετόκλειο Γυμνάσιο της Ρόδου, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε τη διδακτορική του διατριβή στην Πίζα. Δίδαξε ελληνικά στο Γυμνάσιο του Χαρτούμ και στη συνέχεια στο Β' Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Το 1944 έγινε υφηγητής Γλωσσολογίας στο Α.Π.Θ. και το 1955 εξελέγη καθηγητής στην έδρα της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας. Τα έτη 1959 - 1960 διετέλεσε Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Το 1984 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας και διετέλεσε πρόεδρος το 1998. Σημαντική είναι η προσφορά του στην επιστήμη, τόσο με την ιδιότητα του γλωσσολόγου, κορυφαίος καρπός της οποίας είναι η «Νεοελληνική Γραμματική» του, όσο και στο πεδίο της Κλασικής Φιλολογίας.
Στη Νεοελληνική γραμματική του ο Τσοπανάκης ασχολείται περισσότερο με την κλίση και την παραγωγή των λέξεων και λιγότερο με τη σύνταξη της νέας ελληνικής. Οριοθετεί την ορθολογικότερη οργάνωση των κλίσεων των ονομάτων στη βάση της ισοσυλλαβίας - ανισοσυλλαβίας αντί του γένους, που αναλύεται διεξοδικότερα στη Νεοελληνική γραμματική (της δημοτικής) του Μ.Τριανταφυλλίδη και τη φωνητική απόδοση των λέξεων. Αν και ο Τσοαπανάκης δεν διακρίνει τη φωνητική από τη φωνολογία και δεν χρησιμοποιεί το διεθνές φωνητικό αλφάβητο, η οργανωμένη παρουσίαση της παραγωγής των λέξεων δίδεται με παράθεση πολλών παραδειγμάτων γλωσσικής χρήσης. Στη σύσταση του ελληνικού λεξιλογίου εξετάζει τα δάνεια της νέας ελληνικής από διάφορες πηγές, εξαιρώντας από την εξέταση αυτή τόσο τα μεταφραστικά δάνεια, όσο και τα δάνεια από το διεθνές επιστημονικό λεξιλόγιο.