Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΧΤΙΔΑ (εικονογραφημένο) - Ιουλίου Βερν

Σκληρόδετο βιβλίο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πλούσια εικονογράφηση.
Πολύ καλή κατάσταση. Εσωτερικό άθικτο.
Μυθιστόρημα.
Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΧΤΙΔΑ
Συγγραφέας: ΙΟΥΛΙΟΣ ΒΕΡΝ
Μετάφραση: ΑΘΗΝΑ ΡΑΛΛΙΔΗ
Εκδόσεις: ΔΑΡΕΜΑ
Έτος εκδόσεως: χ. χ. (δεκαετία 1980)
Σελίδες: 206
Διαστάσεις: 24,5 Χ 18
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
1 Ο αδελφός Σαμ και ο αδελφός Σιμπ
2 Έλενα Κάμπελ
3 Το άρθρο της "Μόρνινγκ Ποστ"
4 Κατεβαίνοντας τον Κλάιντ
5 Από το ένα καράβι στο άλλο
6 Η δίνη του Κόρρυβρέκαν
7 Ο Αριστόβουλος Ούρσικλος
8 Ένα σύννεφο στον ορίζοντα
9 Τα λόγια της κυρίας Μπες
10 Μια παρτίδα κρίκετ
11 Ο Ολιβιέ Σίνγκλαιρ
12 Καινούργια σχέδια
13 Το μεγαλείο της θάλασσας
14 Η ζωή στο νησί Αϊόνα
15 Τα ερείπια της Αϊόνα
16 Δυο τουφεκιές
17 Ταξιδεύοντας με το "Κλορίντα"
18 Πάνω στη Στόφφα
19 Το σπήλαιο του Φίνγκαλ
20 Σε αναζήτηση της δεσποινίδας Κάμπελ
21 Μια θύελλα μέσα στο σπήλαιο
22 Η πράσινη αχτίδα
---
Η Πράσινη Ακτίνα ( Γαλλικά : Le Rayon vert ) είναι ένα μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Ιουλίου Βερν που εκδόθηκε το 1882 και πήρε το όνομά του από το ομώνυμο οπτικό φαινόμενο.
Οι ήρωες προσπαθούν να παρατηρήσουν την πράσινη ακτίνα στη Σκωτία. Μετά από πολυάριθμες προσπάθειες που παρεμποδίζονται από σύννεφα, κοπάδια πουλιών ή μακρινά πανιά, το φαινόμενο είναι τελικά ορατό, αλλά οι ήρωες, βρίσκοντας ο ένας την αγάπη στα μάτια του άλλου, δεν δίνουν σημασία στον ορίζοντα.
Οι πράσινες λάμψεις και οι πράσινες ακτίνες είναι σπάνια οπτικά φαινόμενα που συμβαίνουν λίγο μετά τη δύση του ηλίου ή πριν από την ανατολή του ηλίου, όταν μια πράσινη κηλίδα είναι ορατή για μικρό χρονικό διάστημα πάνω από τον ήλιο ή μια πράσινη ακτίνα εκτοξεύεται από το σημείο του ηλιοβασιλέματος. Συνήθως παρατηρείται από χαμηλό υψόμετρο όπου υπάρχει ανεμπόδιστη θέα στον ορίζοντα, όπως στον ωκεανό. Η ιδέα στο μυθιστόρημα ότι μπορεί κανείς να προβλέψει πού και πότε θα παρατηρήσει την πράσινη ακτίνα δεν έχει καμία επιστημονική βάση. Οι ακτίνες παρατηρούνται τακτικά από τους πιλότους αεροπλάνων επειδή συχνά μπορούν να δουν τον αληθινό ορίζοντα στη μέση της πτήσης, πιο συχνά όταν πετούν δυτικά επειδή η σχετική κίνηση του ήλιου είναι ελαφρώς πιο αργή.
 
Ο Ιούλιος Βερν (1828 – 1905) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, ιδιαίτερα γνωστός για τα περιπετειώδη μυθιστορήματά του και τη βαθιά επιρροή του στο λογοτεχνικό είδος της επιστημονικής φαντασίας. Είναι περισσότερο γνωστός από τα μυθιστορήματά του Ταξίδι στο Κέντρο της Γης (1864), 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα (1870) και Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες (1873). Ο Βερν έγραφε για αεροπορικά και διαστημικά ταξίδια πριν εφευρεθούν πρακτικά τα αεροπλάνα και πριν επινοηθούν τα μέσα ενός διαστημικού ταξιδιού. Είναι ο δεύτερος πιο μεταφρασμένος συγγραφέας στον κόσμο (μετά την Αγκάθα Κρίστι). Μερικά από τα βιβλία του γυρίστηκαν σε κινηματογραφικές ταινίες, κινούμενα σχέδια και τηλεοπτικές σειρές. Ο Βερν αναφέρεται συχνά ως ο «Πατέρας της Επιστημονικής Φαντασίας», τίτλο που μερικές φορές μοιράζεται με τον Χιούγκο Γκέρνσμπακ και τον Χ. Τζ. Γουέλς.