Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΙΔΗΣ ΤΣΑΤΕΡΛΥ (1η ελλ. έκδοση, 1954) - Ντ. Λώρενς
Σκληρόδετο βιβλίο.
Χρυσοτυπίες στην ράχη.
Περιέχει τα αυθεντικά εξώφυλλα της χαρτόδετης έκδοσης.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
1η ελληνική έκδοση.
Άριστη κατάσταση.
Ερωτικό μυθιστόρημα.
Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΙΔΗΣ ΤΣΑΤΕΡΛΥ
Συγγραφέας: ΝΤ. ΛΩΡΕΝΣ
Μετάφραση απ΄ τα γαλλικά: ΜΑΝΤΩΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ
Εκδόσεις: ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ
Έτος εκδόσεως: 1954
Τόπος εκδόσεως: ΑΘΗΝΑΙ
Σελίδες: 320
Διαστάσεις: 21 Χ 15
---
Ο Ντ.Χ.Λώρενς (David Herbert Lawrence, 11 Σεπτεμβρίου 1885 - 2 Μαρτίου 1930) ήταν Άγγλος πεζογράφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, κριτικός και ζωγράφος.
Ήταν παιδί ενός κοινωνικά (τουλάχιστον) αταίριαστου γάμου μεταξύ ενός ανθρακωρύχου και μιας διευθύντριας σχολείου. Τα βιώματα αυτής της ασυμφωνίας αντικατοπτρίζονται τόσο στη ζωή του, όσο και στο έργο του, ιδιαίτερα στον Εραστή της λαίδης Τσάττερλυ. Σπούδασε στο γυμνάσιο του Νότιγχαμ με υποτροφία και μετά στο πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης. Το 1910 δημοσίευσε το Λευκό Παγώνι και τον ίδιο καιρό πέθανε η μητέρα του, με την οποία ήταν υπερβολικά δεμένος. Δούλεψε για λίγο ως δάσκαλος και το 1911 εγκατέλειψε το επάγγελμα, επειδή διαγνώστηκε ότι έπασχε από φυματίωση.
Το 1912 συνδέθηκε ερωτικά με τη Γερμανίδα Φρήντα Γουήκλυ το γένος φον Ρίχτχοφεν (von Richthofen), σύζυγο καθηγητή του στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, ταξικά πολύ ανώτερή του, έξι χρόνια μεγαλύτερή του και μητέρα τριών παιδιών. Έφυγαν μαζί στη Γερμανία και μετά στην Ιταλία, όπου ο Λώρενς τελείωσε το μυθιστόρημά του Γιοι και Εραστές που δημοσιεύτηκε το 1913. Επέστρεψαν στην Αγγλία το 1914 και παντρεύτηκαν. Το 1915 το βιβλίο του Ουράνιο Τόξο απαγορεύτηκε ως άσεμνο.
Μετά τον πόλεμο άρχισε για τον Λώρενς και τη Φρήντα η «άγρια περιπλάνηση». Ταξίδεψαν και πάλι στη Γερμανία και την Ιταλία και μετά στην Κεΰλάνη, την Αυστραλία, το Νέο Μεξικό και το Μεξικό. Επέστρεψαν στην Ευρώπη το 1925 και εγκαταστάθηκαν στην Ιταλία.
Το 1928 και 1929 κυκλοφόρησε σε ελάχιστα αντίτυπα, στη Φλωρεντία και στο Παρίσι, ο Εραστής της λαίδης Τσάττερλυ. Επίσης το 1928, το βιβλίο εκδόθηκε, άγρια λογοκριμένο, στη Νέα Υόρκη. Το 1959 εκδόθηκε πλήρες στη Νέα Υόρκη και το 1960 στο Λονδίνο, όπου έγινε αντικείμενο μιας πολύκροτης δίκης, το αποτέλεσμα της οποίας ήταν η αθώωση των υπευθύνων των Penguin Books. Το 1929 η αστυνομία έκλεισε μια έκθεση πινάκων του Λώρενς στο Λονδίνο και οι πίνακές του τού αποδόθηκαν υπό τον όρο να μη ξαναεκτεθούν στην Αγγλία.
Ο Λώρενς πέθανε το 1930 σε σανατόριο στη Βανς (Vence) της Κυανής Ακτής. Θεωρούμενος «καταραμένος» συγγραφέας όσο ζούσε, αποδείχθηκε αυτός που άλλαξε την αντιμετώπιση του σεξ από την λογοτεχνία.
Τα πρώτα του έργα ασχολούνται με τις βλαβερές συνέπειες του σύγχρονου, βιομηχανοποιημένου πολιτισμού, που αποκόπτει τον άνθρωπο από τη φύση και καθιστά τις ανθρώπινες σχέσεις προβληματικές. Στα κατοπινά έργα του Λώρενς η φροϋδική ανάλυση κυριαρχεί καθώς και η σημασία που αποδίδει στη σεξουαλική συμπεριφορά. Το επιστέγασμα ήταν Ο εραστής της λαίδη Τσάτερλι, όπου η ερωτική πράξη καταργεί την ταξική διαφορά και τις κοινωνικές συμβάσεις.
Ο Εραστής της λαίδης Τσάτερλι, (Lady Chatterley's Lover), είναι μυθιστόρημα του Βρετανού λογοτέχνη, Ντ. Χ. Λώρενς, ένα έργο που έγινε διάσημο αρχικά για την απαγόρευση που συνόδευε την κυκλοφορία του για πολλά χρόνια. Σήμερα θεωρείται από τα αριστουργήματα της παγκόσμια ερωτικής λογοτεχνίας.
Το μυθιστόρημα γράφτηκε μεταξύ του 1926 και 1928 όταν ο Λώρενς έμενε στη Φλωρεντία, αλλά δεν κατάφερε να εκδοθεί πλήρες στην Αγγλία, παρά μόνο το 1960, και ύστερα από διάφορες δικαστικές και εξωδικαστικές διαμάχες.Το έργο περιγράφει τη γνωριμία, τη σχέση και την σεξουαλική έλξη της Λαίδης Κόνι Τσάτερλι, με τον δασοφύλακα - εργάτη στο αχανές κτήμα του Λόρδου Τσάτερλι, Όλιβερ Μέλορς.
«...Οι δύο αυτοί ήρωες θα αποτελέσουν σύμβολα του εικοστού αιώνα, αφού διαμόρφωσαν τον προσωπικό τους κώδικα ηθικής όχι με βάση τα κοινωνικά δεδομένα αλλά ανεξάρτητα από αυτά, διατηρώντας την ανθρωπιά και την ακεραιότητά τους μέσα από τη σεξουαλική πράξη. Η αποκαλυπτικότητα στην περιγραφή των ερωτικών σκηνών προκάλεσε σκάνδαλο την εποχή που γράφτηκε το βιβλίο και η κυκλοφορία του απαγορεύτηκε. Χρειάστηκε να περάσουν χρόνια για να αρθεί η παρανόηση του έργου, το οποίο αποτελεί μια τολμηρή έκφραση διαμαρτυρίας για την καταπίεση του ερωτικού ενστίκτου, έκφανση της φθοράς που προκαλούν στους ανθρώπους ο πολιτισμός και η βιομηχανική κοινωνία.»Το έργο σήμερα θεωρείται κλασσικό - έχει ενταχτεί στα 100 καλύτερα μυθιστορήματα του 20ου αιώνα και έχουν γίνει πάμπολλες διασκευές του για την τηλεόραση, τον κινηματογράφο, το θέατρο, και το ραδιόφωνο.
