ΟΔΗΓΟΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ (1930) - υπό Νικ. Κ. Τσελεμεντέ
Σκληρόδετο/Πανόδετο βιβλίο.
Πλαστική ράχη και πλαστικές άκρες εξωφύλλων.
Ανάγλυφος τίτλος και ανάγλυφα διακοσμητικά στοιχεία στο εξώφυλλο.
Καθαρεύουσα γλώσσα.
Πλούσια ασπρόμαυρη εικονογράφηση.
Περιέχει κορδέλα-σελιδοδείκτη.
Πολύ καλή κατάσταση.
ΟΔΗΓΟΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ
ΥΠΟ
ΝΙΚ. Κ. ΤΣΕΛΕΜΕΝΤΕ
ΕΚΔΟΣΙΣ ΠΕΜΠΤΗ
ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ
35Η ΧΙΛΙΑΣ
Συγγραφέας: ΝΙΚ. Κ. ΤΣΕΛΕΜΕΝΤΕΣ
Εκδόσεις: ΕΚΔΟΣΙΣ Β. ΠΑΠΑΧΡΥΣΑΝΘΟΥ
Τόπος εκδόσεως: ΑΘΗΝΑΙ
Έτος εκδόσεως: 1930
Σελίδες: 428
Διαστάσεις: 26,5 Χ 19,5 Χ 3,5
---
Ο Νικόλαος Τσελεμεντές (2 Μαρτίου 1878 – 2 Μαρτίου 1958) ήταν Έλληνας αρχιμάγειρος του 20ού αιώνα.
Η οικογένεια του καταγόταν από το χωριό Εξάμπελα της Σίφνου. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου τέλειωσε το Γυμνάσιο. Αρχικά δούλεψε σαν υπάλληλος συμβολαιογραφείου, άρχισε όμως να ασχολείται περισσότερο με τη μαγειρική εργαζόμενος στο εστιατόριο του θείου του. Ο θείος του ήταν ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου και εστιατορίου "Ακταίον" στο Νέο Φάληρο. Σπούδασε για ένα χρόνο μαγειρική στη Βιέννη και γυρνώντας εργάστηκε για διάφορες πρεσβείες. Έγινε αρχικά γνωστός με το περιοδικό "Οδηγός Μαγειρικής" που άρχισε να εκδίδει το 1910, που περιείχε -εκτός των συνταγών- διατροφικές συμβουλές, διεθνή κουζίνα, νέα για τη μαγειρική κ.α. Το 1919 έγινε διευθυντής του ξενοδοχείου "Ερμής", ενώ τον επόμενο χρόνο έφυγε για την Αμερική, όπου δούλεψε σε μερικά απ' τα ακριβότερα εστιατόρια του κόσμου, κάνοντας παράλληλα και ανώτερες σπουδές μαγειρικής, ζαχαροπλαστικής και διαιτολογίας. Γύρισε στην Ελλάδα το 1932, ίδρυσε μια μικρή σχολή μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής και κυκλοφόρησε το γνωστό βιβλίο του με συνταγές, που όντας ο πρώτος ολοκληρωμένος οδηγός μαγειρικής, γνώρισε πάνω από δεκαπέντε επίσημες ανατυπώσεις τις επόμενες δεκαετίες. Επηρεασμένος απ' τη γαλλική κουζίνα, υπήρξε εκσυγχρονιστής της ελληνικής κουζίνας, καθώς χάρη σ' αυτόν οι Ελληνίδες νοικοκυρές έμαθαν τη μπεσαμέλ, τα πιροσκί και τη μπουγιαμπέσα, πράγμα που κατά μερικούς ισοδυναμούσε με νόθευση της ελληνικής κουζίνας με ευρωπαϊκά στοιχεία. Το όνομά του είναι σήμερα συνώνυμο των οδηγών μαγειρικής, ενώ χρησιμοποιείται και σαν πείραγμα προς κάποιον που ξέρει να μαγειρεύει πολύ καλά. Πέθανε στις 2 Μαρτίου του 1958 και κηδεύτηκε την επόμενη ημέρα στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
