ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΣΣΔ - Ιωσήφ Στάλιν

Σκληρόδετο βιβλίο.
Ιδιωτική βιβλιοδεσία.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Σε άριστη κατάσταση.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΣΣΔ
Συγγραφέας: ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ
Μετάφραση: Α. ΠΑΡΝΗΘΑ
Εκδόσεις: ΑΘΗΝΑ
Έτος εκδόσεως: 1953
Σελίδες: 80
Διαστάσεις: 17,5 Χ 13
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 1951
Το ζήτημα του χαρακτήρα των οικονομικών νόμων στο σοσιαλισμό
Η εμπορευματική παραγωγή στο σοσιαλισμό
Ο νόμος της αξίας στο σοσιαλισμό
Η κατάργηση της αντίθεσης ανάμεσα στην πόλη και το χωριό, ανάμεσα στην πνευματική και τη σωματική εργασία και η εξάλειψη των διαφορών ανάμεσά τους
Η κατάρρευση της ενιαίας παγκόσμιας αγοράς και το βάθεμα της κρίσης στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα
Το αναπόφευκτο των πολέμων ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες
Το ζήτημα των βασικών οικονομικών νόμων του σύγχρονου καπιταλισμού και του σοσιαλισμού
Άλλα ζητήματα
Η διεθνής σημασία ενός μαρξιστικού εγχειριδίου της πολιτικής οικονομίας
Πώς θα βελτιωθεί το προσχέδιο του Εγχειριδίου της πολιτικής οικονομίας
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ σ. Α. Ι. ΝΟΤΚΙΝ
ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ σ. ΝΤ. Λ. ΓΙΑΡΟΣΕΝΚΟ
Το κύριο λάθος του σ. Γιαροσένκο
Άλλα λάθη του σ. Γιαροσένκο
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ σ. Α. Β. ΣΑΝΙΝΑ ΚΑΙ Β. Γ. ΒΕΝΖΕΡ
Το ζήτημα του χαρακτήρα των οικονομικών νόμων στο σοσιαλισμό
Το ζήτημα των μέτρων που πρέπει να παρθούν για την ανύψωση της κολχόζνικης ιδιοκτησίας μέχρι το επίπεδο της κοινωνικής ιδιοκτησίας
---
Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν (18 Δεκεμβρίου 1878 – 5 Μαρτίου 1953) ήταν Σοβιετικός ηγέτης.
Ο Στάλιν έγινε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης (Κ.Κ.Σ.Ε) το 1922. Την περίοδο αυτή ο Λένιν είναι βαριά άρρωστος και η πρότασή του να αντικατασταθεί ο Στάλιν γνωστοποιήθηκε στο κόμμα των μπολσεβίκων στο 13ο Συνέδριο, οι οποίοι όμως ψήφισαν υπέρ της παραμονής του Στάλιν ως γραμματέα του κόμματος.
Μετά το θάνατο του Βλαντιμίρ Λένιν, επεκράτησε του Λέοντα Τρότσκι σε μια πολιτικοϊδεολογική αντιπαράθεση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920 που όμως λύθηκε με διοικητικά μέτρα (διαγραφές, καθαιρέσεις, εξορίες κλπ).
Στη δεκαετία του '30 ο Στάλιν εξάλειψε την ενεργό πολιτική αντιπολίτευση μέσω ενός συστήματος εσωτερικής εξορίας και παγίωσε την αρχή του την εποχή της Μεγάλης Εκκαθάρισης (1936-1938), μια περίοδο σκληρής καταστολής (διαγραφές, φυλακίσεις, εξορίες, εκτελέσεις, δολοφονίες) απέναντι τόσο σε πάρα πολλούς κομμουνιστές που διαφωνούσαν με τις επιλογές και τη νοοτροπία της κυρίαρχης τάσης (σταλινισμός) στο Κομμουνιστικό κόμμα της ΕΣΣΔ, όσο και χιλιάδες άλλους πολίτες που κατηγορούνταν για πολιτικά εγκλήματα.
Ο Στάλιν συνέβαλλε στη διαμόρφωση των γνωρισμάτων που χαρακτήρισαν το νέο σοβιετικό κράτος αλλά και τα υπόλοιπα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, που συνολικά αντιπροσώπευσαν ένα πολιτικό σύστημα, τον «υπαρκτό σοσιαλισμό».