ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΩΡΙΝΑ (1932) - Μιχ. Αργυρόπουλου (Ρήγα Ραγιά)
Χαρτόδετο βιβλίο.
Δημοτική γλώσσα, πολυτονικό σύστημα.
Πολύ καλή κατάσταση. Άκοπο / Αμεταχείριστο.
ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΩΡΙΝΑ
Τραγούδια της ζήλειας-Μπαλλάντες του παλιού καιρού-Διαβατάρικα-Τραγούδια της ζωής και του θανάτου
Συγγραφέας: ΜΙΧ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (ΡΗΓΑΣ ΡΑΓΙΑΣ)
Εκδόσεις: ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΑΔΕΛΦΩΝ ΓΕΡΑΡΔΩΝ
Τόπος εκδόσεως: ΑΘΗΝΑΙ
Έτος εκδόσεως: 1932
Σελίδες: 112
Διαστάσεις: 19 Χ 13,5
---
Ο Μιχάλης Αργυρόπουλος ήταν Έλληνας εθνικιστής, νομικός, λογοτέχνης με ποιητική και πεζή συγγραφική δραστηριότητα, δημοσιογράφος και πολιτικός που διατέλεσε βουλευτής και υπήρξε συνεργάτης του Εθνικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου υπό τους πρωθυπουργούς Ιωάννη Μεταξά και Αλέξανδρο Κορυζή, γεννήθηκε το 1862 στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας και πέθανε στις 10:30 το πρωί του Σαββάτου 4 Ιουνίου 1949 στην Αθήνα. Η κηδεία του τελέστηκε στις 11 το πρωί της Κυριακής 5 Ιουνίου από τον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου της οδού Σκουφά στην Αθήνα.
Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Αργυροπούλου, η οποία είχε τρία παιδιά από προηγούμενο γάμο της, και δεν απέκτησαν απογόνους.
Στις 28 Νοεμβρίου 1929, μαζί με μια σειρά από λογοτέχνες, ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, ήταν ιδρυτικό μέλος του σωματείου «Ένωσις Ελλήνων Λογοτεχνών», στην οποία από το 1930 έως τις 25 Μαρτίου 1934 διατέλεσε αντιπρόεδρος του Διοικητικού της Συμβουλίου. Το 1934 η επωνυμία της άλλαξε σε «Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών» και στις εκλογές της 26ης Ιουλίου 1934, εκλέχθηκε αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Εταιρείας, θέση την οποία επανήλθε στις 21 Μαρτίου 1939, ενώ μετά την ανασύνθεση του Συμβουλίου της, που έγινε στις 16 Δεκεμβρίου 1939, εκλέχθηκε πρόεδρος της Εταιρείας.
Πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας το 1887, με μια ποιητική συλλογή. Υπήρξε λυρικός και πατριδολάτρης ποιητής, φλογερός κι αυθεντικός εκφραστής του Μικρασιάτη Ελληνισμού. Όλα τα πατριωτικά του ποιήματα είναι βαπτισμένα σ' έναν τρυφερό, πολυευαίσθητο λυρισμό. Στη λογοτεχνία χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο «Ρήγας Ραγιάς» και στα έργα του διακρίνεται η νοσταλγία για την ιδιαίτερη πατρίδα του και το έντονο πατριωτικό συναίσθημα. Έγραψε ποιήματα, που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά της Σμύρνης, της Κωνσταντινουπόλεως, της Αθήνας, της Αλεξανδρείας και της Νέας Υόρκης, καθώς και χρονογραφήματα διηγήματα και σατιρικούς στίχους µε το ψευδώνυµο «Τρέχα γύρευε». Πολλά είναι και τα ποιήματα που δεν πρόλαβε να εκδώσει.
