ΡΩΤΩ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΩ - Έλλη Αλεξίου

Βιβλίο με μαλακό εξώφυλλο.
Δημοτική γλώσσα, μονοτονικό.
Εικονογραφημένο.
Πολύ καλή κατάσταση.
ΡΩΤΩ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΩ
Συγγραφέας: ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ
Εκδόσεις: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ - ΝΕΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Έτος εκδόσεως: 1978
Σελίδες: 324
Περίληψη
Μετά τα δώδεκα χρόνια τους, τα παιδιά ατενίζουν το σύμπαν με εντελώς άλλο μάτι. Μπαίνει τέρμα στις εξηγήσεις των φυσικών φαινομένων με τα παραμύθια και τις μάγισσες που κάποτε εντυπωσίαζαν μα τώρα προξενούν ανία στην αυξανόμενη περιέργεια.
Αυτό το βιβλίο είναι στην πραγματικότητα μια μικρή εγκυκλοπαίδεια. Φροντίδα του να περάσει τις γνώσεις στη συνείδηση του παιδιού σαν χαρούμενο ήχο, διανθίζοντας το βαρύ κείμενο με την ειρωνεία και το αστείο, τη λογοτεχνική διαλογική μορφή. Πολύτιμο βοήθημα για γονείς και δασκάλους.
---
Η Έλλη Αλεξίου (Ηράκλειο Κρήτης, 22 Μαΐου 1894 - Αθήνα, 28 Σεπτεμβρίου 1988) ήταν Ελληνίδα συγγραφέας, δημοσιογράφος, και παιδαγωγός.
Γεννήθηκε στις 22 Μαΐου του 1894 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε στο Διδασκαλείο Ηρακλείου και για έξι χρόνια υπηρέτησε ως δασκάλα στο Γ' Χριστιανικό Παρθεναγωγείο και στη "Στέγη Μικρών Αδελφών". Το 1920 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μετά το γάμο της με το Βασίλη Δασκαλάκη. Ακολούθησε σπουδές Παιδαγωγικών και Φιλολογίας, όπου και διορίστηκε καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης διδάσκοντας επί 19 χρόνια. Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση μέσα από το ΕΑΜ Λογοτεχνών. Το 1945 μετέβη για σπουδές στη Σορβόνη, απ΄ όπου έλαβε δίπλωμα φωνητικής και γαλλικής, ενώ παράλληλα δίδασκε σε σχολεία της ελληνικής παροικίας αλλά της αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια και δεν μπόρεσε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Από το 1949 αυτοεξορίστηκε από την Ελλάδα και μέχρι το 1962 εργαζόταν ως εκπαιδευτικός σύμβουλος των ελληνικών σχολείων των σοσιαλιστικών χωρών.Το 1962 της επετράπη να επιστρέψει στην Ελλάδα για να μπορέσει να παρευρεθεί στην κηδεία της αδελφής της, Γαλάτειας Καζαντζάκη αργότερα όμως συνελήφθη και το 1965 βρέθηκε στις φυλακές Αβέρωφ. Στη συνέχεια ελευθερώθηκε και μετέβη στη Ρουμανία ως το 1966, οπότε και επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα. Με την επιστροφή της συνελήφθη με βάση βούλευμα εναντίον της που είχε εκδοθεί το 1952, δικάστηκε και απαλλάχθηκε. Έκτοτε και μέχρι το θάνατό της, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1988, αφιερώθηκε στη λογοτεχνία. Τα έργα της διακρίνονται για τον ποιητικό ρεαλισμό του ύφους καθώς και για τον κοινωνικοπολιτικό προβληματισμό τους.
Η Έλλη Αλεξίου είχε λάβει μέρος στο Α' και Β' Συνέδριο της Ειρήνης, στο Παρίσι (1947) και Βαρσοβία (1950) αντίστοιχα, καθώς και στα Συνέδρια: των Διανοουμένων, στο Βρότσλαβ Πολωνίας (1948), για το Παιδί στη Βιέννη (1952), για τη Γυναίκα, στη Κοπεγχάγη (1953) κ.ά. όπως και της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Βερολίνο 1957). Υπήρξε μέλος του Συλλόγου Γυναικών Επιστημόνων, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Πανελλήνιας Κίνησης για την Ύφεση και την Ειρήνη κ.ά. Μιλούσε επίσης γαλλικά, γερμανικά και ρωσικά. Κατά την περίοδο της παραμονής της στο εξωτερικό ζούσε στη Ρουμανία ενώ με την επιστροφή της στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (Λ. Αλεξάνδρας).