ΤΖΕΗΝ ΕΫΡ - Σαρλότ Μπροντέ

Σκληρόδετο βιβλίο.
Χρυσοτυπίες στο εξώφυλλο και στην ράχη.
Περιέχει το εξώφυλλο της έκδοσης [φωτο].
Πολυτονικό σύστημα, δημοτική γλώσσα.
Καλή κατάσταση. Εσωτερικό άθικτο.
Μυθιστόρημα.
ΤΖΕΗΝ ΕΫΡ
Συγγραφέας: ΣΑΡΛΟΤ ΜΠΡΟΝΤΕ
Μετάφρασις: Γ. ΤΑΡΣΑΤΟΠΟΥΛΟΥ
Εκδόσεις: ΡΟΜΑΝΤΣΟ
Έτος: 1955
Σελίδες: 350
Διαστάσεις: 21 Χ 15
---
Η Σάρλοτ Μπροντέ (1816 - 1855) ήταν Αγγλίδα συγγραφέας. Ήταν η μεγαλύτερη από τις Αδελφές Μπροντέ.
Γεννήθηκε στο Θόρντον του Γιόρκσιρ (Αγγλία) το 1816 και ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά του Ιρλανδού κληρικού Πάτρικ Μπροντέ και της Μαρία Μπράνγουελ.
Μετά το θάνατο της μητέρας της από καρκίνο, την ανατροφή της καθώς και των αδελφών της ανέλαβε η θεία της, ενώ τον Αύγουστο του 1824, η Σάρλοτ, μαζί με την Έμιλυ, τη Μαρία και την Ελίζαμπεθ, στάλθηκαν σε εκκλησιαστικό σχολείο στο Λάνκασιρ. Οι κακές συνθήκες του σχολείου επηρέασαν την υγεία και τη φυσική κατάσταση της Σάρλοτ, ενώ επέσπευσαν το θάνατο των δυο μεγαλύτερων αδελφών της (Μαρία και Ελίζαμπεθ) από φυματίωση το 1825.
Στο πατρικό τους σπίτι, η Σάρλοτ μαζί με τα αδέλφια της, Μπράνγουελ, Έμιλυ και Ανν, άρχισαν να γράφουν για τη ζωή και τα έργα των κατοίκων των φανταστικών βασιλείων τους: η Σάρλοτ κι ο Μπράνγουελ για το βασίλειο της Άνγκρια, η Έμιλυ κι η Ανν για το βασίλειο του Γκόνταλ.
Η Σάρλοτ συνέχισε την εκπαίδευσή της κι έγινε δασκάλα. Από το 1839 ως το 1841 δούλεψε ως οικονόμος σε αρκετές οικογένειες, ενώ το 1842 μαζί με την Έμιλυ εργάστηκαν σε ένα οικοτροφείο στις Βρυξέλλες, μέχρι το θάνατο της θείας τους το 1842.
Η Σάρλοτ συνέχισε την εκπαίδευσή της κι έγινε δασκάλα. Από το 1839 ως το 1841 δούλεψε ως οικονόμος σε αρκετές οικογένειες, ενώ το 1842 μαζί με την Έμιλυ εργάστηκαν σε ένα οικοτροφείο στις Βρυξέλλες, μέχρι το θάνατο της θείας τους το 1842.
Το 1843, η Σάρλοτ επέστρεψε στο οικοτροφείο, όπου έγινε μοναχικός χαρακτήρας, νοσταλγούσε το πατρικό της σπίτι κι ήταν ιδιαίτερα δεμένη με τον εργοδότη της, Κονσταντέν Εζέ. Επέστρεψε το 1844 και τα βιώματά τής ενέπνευσαν κάποια από τα μετέπειτα έργα της.
Το 1846, η Σάρλοτ, η Έμιλυ κι η Ανν εξέδωσαν μια ποιητική συλλογή με τα ψευδώνυμα Κάρρερ, Έλλις και Άκτον Μπελ.
Έγραψε τα εξής μυθιστορήματα:
Jane Eyre "Τζέην Έυρ" (1847)
Shirley "Σίρλευ" (1849)
Villette "Βιλλέτ" (1853)
The Professor "Ο Καθηγητής" (1857)
Τα έργα της δεν βρήκαν μεγάλη ανταπόκριση από τους κριτικούς, ενώ υπήρξαν αρκετές συζητήσεις για την πραγματική ταυτότητα του "Κάρρερ Μπελ". Το πρώτο της βιβλίο, "Ο Καθηγητής", ήταν εμπνευσμένο από τον έρωτα της για τον Εζέ, ενώ μεγάλη επιτυχία κι αναγνώριση της έφερε η Τζέην Έυρ, που ήταν ουσιαστικά σαν αυτοβιογραφία της.
Όλα τα έργα της χαρακτηρίζονται από έντονο ρομαντισμό και λυρισμό και είναι κυρίως εμπνευσμένα από τις προσωπικές της εμπειρίες.
Πέθανε το 1855 ένα χρόνο μετά τον γάμο της με τον Άρθουρ Μπελ Νίκολς και κατά την διάρκεια εγκυμοσύνης.
 
Η Τζέιν Έιρ είναι μυθοπλαστικός χαρακτήρας. Πρόκειται για ένα ορφανό κορίτσι που μένει τελικά με τον αδερφό της μητέρας της. Όμως αυτός πεθαίνει κάποια στιγμή και αφήνει τη μικρή στα χέρια της γυναίκας του, μιας σκληρής κυρίας. Εκείνη είχε και δικά της παιδιά όμως δε φερόταν καλά στην Τζέιν. Σε ηλικία δέκα χρονών μπαίνει σε ορφανοτροφείο με εντολή της θείας της όμως και εκεί στερείται αγάπης. Όταν μεγαλώνει γίνεται δασκάλα και πηγαίνει σε ένα πύργο να αναλάβει την ανατροφή ενός κοριτσιού. Όμως η μοίρα δε την αφήνει σε ησυχία καθώς όταν είναι να παντρευτεί με τον κύριο του σπιτιού, αποκαλύπτεται ένα μυστικό που ακυρώνει το γάμο. Η ηρωίδα κρυφά φεύγει από το σπίτι σε άσχημη ψυχολογική και σωματική κατάσταση, βρίσκει καταφύγιο σε άλλο σπίτι και αφήνει πίσω το παρελθόν. Το μυθιστόρημα της Σάρλοτ Μπροντέ θίγει τις έννοιες της εσωτερικής δύναμης και της αξιοπρέπειας οι οποίες είναι ικανές να ξεπεράσουν πολλές δυσκολίες.
Η Τζέιν Έιρ έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία όσον αναφορά τα μυθιστορήματα και τη λογοτεχνία. Και αυτό γιατί αποτελεί μια εξιστόρηση βιωματικών γεγονότων μίας συγγραφέως που πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια και πέθανε από φυματίωση. Όπως καταδεικνύουν οι πηγές, η Τζέιν Έιρ λαμβάνει χώρα στην βικτωριανή Αγγλία και αποτελεί ένα γοτθικό επίτευγμα της λογοτεχνίας. Καταφέρνει έτσι να συγκινήσει ακόμη και σήμερα, ίσως γιατί το ύφος της αφήγησης είναι τόσο βιωματικό που πάει κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη. Με λίγα λόγια κατατάσσεται στα δημοφιλέστερα μπεστ σέλερ όλων των εποχών. Η έκδοσή του έγινε το 1847 και η συγγραφέας χρησιμοποίησε το αντρικό ψευδώνυμο Currer Bell για να μην λογοκριθεί.